15 જેહેકોય બોદા લોકહાય ઈસુવાલ દેખ્યા બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્યાએછે દાંહાદી જાયને ચ્યાલ સલામ કોઅયા.
એને ચ્યે પિત્તર યાકૂબ એને યોહાનાલ ચ્યાઆરે આજુ વાયજ દુર લેઈને ગીયો, એને પાછે તો બોજ દુઃખી એને નિરાશ ઓઅઇ રીયલો આતો.
જોવે ચ્યો બાયો કોબારે પાહી યેન્યો એને માજા ગીયો, તે ચ્યેહેય દેખ્યાકા યોક જુવાન્યાલ ઉજળેં ફાડકે પોવીન જમણી બાજુ બોઠલો દેખ્યો, તોવે ચ્યો બોજ બિઇ ગીયો.
ચ્યે જુવાન્યે બાયહેલ આખ્યાં કા, “બીયહા મા, તુમા નાજરેત ગાવા ઈસુવાલ, જ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવ્યેલ ચ્યાલ હોદત્યોહો તો પાછો જીવતો ઉઠયોહો, ઈહીં નાંય હેય, એએયા, ઈ તીજ જાગા હેય, જ્યેં જાગે ચ્યાલ થોવ્યેલ.
એને ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા ચ્યાહાઆરે કોઅહી વાતે બારામાય બોલા-બોલી કોઅતાહા?”
જોવે ઈસુય દેખ્યાકા, આજુબી બોજ ગીરદી ઓઅઇ રિઅલી હેય, તોવે ચ્યા બુતાલ દોમકાડીન આખ્યાં કા, “ઓ બુત, જીં યા પોહાલ બોઅરો બોનાવી રોયહો એને બોલાહાટી રોકી રોયહો, આંય તુલ એહેકેન આગના કોઅતાહાંવ, કા એલામાઅને નિંગી જો, એને પાછો વોળી યેયના નાંય.”