30 તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં કા, “મા બારામાય કાદાલ આખના નાંય.”
તોવે ચ્યાય શિષ્યહાન ચેતાવણી દેની કા, કાદાલ નાંય આખના કા આંય ખ્રિસ્ત હેય.
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં એએ, તો કાદાલ એહેકેન આખના નાંય, કા માયે તુલ હારો કોઅયો બાકી જો એને યાજકાલ દેખાડ એને તું ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો, ચ્યા બારામાય મૂસાય આગના કોઇન આખહી તી બેટ આઈન દે, ચ્યા લોકહા સાબિત્યે હાટી.”
એને ઈસુવે લોકહાન આખ્યાં, કા “ઈ કાદાલ નાંય આખના કા માયે કાય કોઅલા હેય” બાકી જોલો વોદારે આખે કા નાંય આખના, તોલા વોદારે ચ્યા બીજહાન આખતા લાગ્યા.
“પાછે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં ગોઓ ફિરી જો, બાકી ગાવા વાળહાન કાય આખાહાટી મા જાહે કા ઈહીં કાય જાયલા આતા.”
ઈસુ એને ચ્યા તીન શિષ્ય ડોગાવોયને ઉતતાજ ચ્યાય ચ્યાહાન યોક આગના દેની કા, કાદાલબી ઈ મા આખહા કા તુમહાય કાય એઅયા જાવ લોગુ આંય, માઅહા પોહો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો નાંય ઓઅઇ જાવ.
તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન ચેતાવણી દેયન આખ્યાં કા, “મા બારામાય કાદાલ આખના નાંય કા આંય ખ્રિસ્ત હેય.”