23 ઈસુ આંદળાલ આથ દોઇન ગાવા બાઆ લેય ગીયો, પાછે, ચ્યા ડોળા વોય થુપ લાવ્યાં એને ઈસુવે ચ્યાવોય આથ થોવ્યો એને પુછ્યાં, કા “તુલ કાય દેખહાય?”
એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી મોરાં તિયારી હેય તું મા ગોઓ યે એને ચ્યેલ આથ લાવી દે, તોવે ચ્યે બોચાવ ઓઅઇ જાય એને તી જીવતી રોય.”
તો ચ્યાલ ટોળામાઅને કાન્યે લેય ગીયો, ચ્યા કાનામાય આંગળી ગાલી, એને ચ્યાય યોક આંગળીયેવોય થુપીન ચ્યા માઅહા જીબ્યેલ લાવ્યાં.
ચ્યે નોજાર કોઇન આખ્યાં, “માઅહે દેખાતેહે, બાકી માન જાખાં દેખાયેહે કાહાકા ચ્યા જાડાહા હારકા કાય ફીઅતા એઅતાહાવ.”
“પાછે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં ગોઓ ફિરી જો, બાકી ગાવા વાળહાન કાય આખાહાટી મા જાહે કા ઈહીં કાય જાયલા આતા.”
સૈનિકાહા ટુકડયે સુબેદારાય ચ્યા આથ દોઇન, એને ચ્ચાલ આલાગ લેય જાયને પુછ્યાં, “તું માન કાય આખા માગતોહો?”
તોવે શાઉલ દોરત્યેવોયને ઉઠયો, એને જોવે ડોળા ઉગાડયા તોવે ચ્યાલ કાંઇજ દેખાયાં નાંય, એને ચ્ચે ચ્ચા આથાલ દોઇન દમસ્ક શેહેરામાય લેય ગીયા.
ઓ કરાર તેહેકેન નાંય ઓરી જેહેકેન માયે ચ્યાહા વડીલાહાહાતે ચ્યે સમયે કોઅયેલ, જોવે માયે ચ્યાહા આથે મિસર દેશામાઅને કાડી લેય યાહાટી દોઅલો આતો, કાહાકા પ્રભુ આખહે, ચ્યે મા કરારા બોરહામાય નાંય રિયે, એને માયે ચ્યાહા ખોબાર નાંય લેદી, પ્રભુ ઈ આખહે.
યાહાટી આંય તુલ સલાહ દેતાહાવ, તું માયેપાઅને ચોખ્ખાં હોના વેચાતાં લે, જેથી તું આસલીમાય માલદાર બોની જાય, એને તું માયેપાઅને પોવાહાટી ઉજળેં ડોગલેં વેચાતે લેય લે, જેથી તો શરીર ડાકાલા રોય એને તુલ શરામ નાંય ઓએ, એને તુલ તો ડોળાહા સારવાર કોઅરાહાટી માયેપાઅને અંજન વેચાતાં લેય લે, જેથી તુલ દેખાયાં લાગે.