2 “માન યા લોકહાવોય દયા યેહે, આમી તીન દિહી જાયાહા, ચ્યા માયેપાંય હેતા, એને ચ્યાહાપાય ખાઅના કાયજ નાંય આતા.
જોવે તો મેરાવોય પોઅચ્યો, તોવે બોજ માઅહા ટોળો એઅયો, એને ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની એને જ્યેં દુ:ખ્યે આતેં, ચ્યે ચ્યાહા દુખાહાન હારાં કોઅયા.
ઈસુવે ચ્યાહાવોય દયા કોઇન ચ્યાહા ડોળાહાન આથ લાવ્યાં, એને ચ્યા તારાતુજ દેખતા જાયા, એને ચ્યા પાહલા વાટ દોઇન ચાલા લાગ્યા.
લોકહા ટોળા એઇન, ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની, ચ્યે ચ્યા ગેટાહા રોકે આતેં જ્યાહા ગોવાળ નાંય હેય, લાચાર એને ટાકાલાહા રોકે આતેં.
તોવે ઈસુવાલ દયા યેની એને આથ લાંબો કોઇન ચ્યાલ લાવ્યો એને આખ્યાં, “મા ઇચ્છા હેય તું ચોખ્ખો ઓઅઇ જો, ચોખ્ખો ઓઅઇ જો.”
બાકી ઈસુવે ચ્યાલ મોનાઈ કોઅઇ દેની, એને ચ્યાલ આખ્યાં. “ગોઓ જો એને તો જાતલાહાપાય જાયન ઈસુવે તો કોરે કોલાં હારાં કામ કોઅયા એને કોલી દયા કોઅયી તી ચ્યાહાન આખ.”
યાહાટી ચ્યા ઉડીમાય બોહીન યોક એકાંત જાગામાય નિંગી ગીયા જાં ચ્યા યોખલાજ રોય હોકે.
જોવે ઈસુ ઉડીમાઅને ઉત્યો, એને માઅહા બોજ મોઠો ટોળો દેખીન, ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની, કાહાકા ચ્યાહાઆરે કાદો નાંય આતો જો હારેકોય ચ્યાહા આગેવાની કોઅઇ હોકે એને ચ્યાહાન હાંબાળ કોઅઇ હોકે, જેહેકોય મેંડવાળ્યાહા વોગાર ગેટેં, એને ઈસુ ચ્યાહાન પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય બોજ વાતો હિકાડાં લાગ્યો.
ઈહીમાઅને કોલાહાક જાંઆ બોજ દુઉરે યેનહા, જોવે આંય ચ્યાહાન બુખા ગોઓ દોવાડી દાંઉ, તોવે વાટેમાય ચ્યા થાકીન તાંજ રોય પોડી.”
કોલાદા બુતાય ચ્યાલ આગડામાય એને પાઅયામાય પાડ્યા બાકી ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કોશિશ કોઅયી, બાકી જોવે તું કાય કોઅઇ હોકે, તે આમહે ઉપે દયા કોઓ એને આમહાન મોદાત કોઓ.
“તોવે તો તી દેશ છોડીન ચ્યા આબહા ઈહીં જાંહાટી ચાલ પોડયો, તો આજુ દુરુજ આતો, તાઆવ ચ્યા આબહાલ ચ્યાલ દેખીન દોયા યેની, એને પોહા એછે દાહુદી ગીયો એને ચ્યાલ જાયન ગોળે મિળ્યો, એને ચ્યાલ બોજ ચૂમ્યો.
ચ્યેલ દેખીન પ્રભુલ દયા યેની, એને ચ્ચાય આખ્યાં, “રોડહે મા.”
યા લીદે ચ્યાલ જોજું આતાં, કા બોદયે વાતહેમાય બિલકુલ બિજા બોદા માઅહા હારકા બોની જાય, એટલે તો પોરમેહેરા હામ્મે આમહે દયાળુ એને બોરહાવાળો મહાયાજક બોની હોકે, એને લોકહા પાપહા માફ્યે હાટી પોતે પોતાલ બલિદાન કોઅઇ હોકે.
આમહે મહાયાજક, જો ઈસુ ખ્રિસ્ત હેય, તો આમહે બોદી કમજોરયેમાય મોદાત કોઅહે, કાહાકા ચ્યાય આપહે હારકા બોદ્યેજ જાત્યે પરીક્ષાયે સામનો કોઅયો બાકી તેરુંબી કાય પાપ નાંય કોઅયા.
યોક માઅહું હેય ચ્યાહાટી તો પોતેબી નોબળાયેહે આધીનમાયબી હેય, ચ્યાહાટી તો નાંય હોમજેત એને બટકલા લોકહાઆરે કમળ વેવહાર કોઅઇ હોકહે.