23 ઓહડે બોદે પાપ મોનામાઅને બાઆ નિંગતેહે એને માઅહાન મેલાં માઅહું કોઅહે.”
માઅહે જીં બી ચ્યાહા શરીરામાય લેતહેં ચ્યામાય ઓહડા કાયજ નાંય હેય કા તી ચ્યાહાન મેલાં કોઅઇ હોકે, માઅહે ચ્યે વસ્તુ કોઅઇ મેલેં ઓઅતેહે, જીં માઅહા માજેરે નિંગહે.
ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “કાય એહેકેન તુમહાનબી નાંય હોમજાય કા? તુમા નાંય હોમજેત કા, જીં ખાઅના માઅહું ખાહે તી માઅહાન મેલાં નાંય બોનાવી હોકે?
એને ઈસુવે આખ્યાં, “માઅહું જીં વિચાર કોઅહે, આખહે એને કોઅહે, તીંજ માઅહાન પોરમેહેરા હામ્મે મેલાં કોઅહે.
લોબ, લુચ્ચાઈ, છેતારના, જુઠા કામ, નિંદા, અભિમાન, ઓકાલ વગારન્યો વાતો,
ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય તાંઅરે જાતા રિયા, એને પાછે સુર એને સિદોન નાંવા શેહેરા આજુ-બાજુ વિસ્તારામાય ગીયા, તાં યોક ગોઅમે ગીયા એને ચ્યા ઇચ્છા આતી કા કાદાલ ખોબાર નાંય પોડે કા તો તાં રિઅલો હેય. બાકી લોકહાન તારાત ખોબાર પોડી કા તો તાં હેય.
બાકી કાદાં પોરમેહેરા લોકહામાય ફુટ પાડહે તે પોરમેહેર ચ્યાલ ડૉડ દેઅરી, કાહાકા પોરમેહેરા દેવાળા પવિત્ર હેય, એને તીં તુમાંજ હેય.
જ્યા લોકહા મોન ચોખ્ખાં હેય ચ્યાહાહાટી બોદા ચોખ્ખાં હેય, બાકી જ્યા લોક અશુદ્ધ હેય ચ્યાહાહાટી કાયબી ચોખ્ખાં નાંય હેય, કાહાકા ચ્ચાહા મોન એને અંતકરણ ખારાબ હેય.
ચ્યે રીતે, યા અન્યાયી લોક દાવો કોઅતાહા, કા પોરમેહેરે ચ્યાહાન દર્શનામાય દેખાડયાહા, કા ચ્યે ખારાબ રીતેથી જીવીન પોતાના શરીરાહાલ અશુદ્ધ કોઅય હોકતેહેં, ચ્યાહાન કાદા ઓદિકારામાય રોઅના જરુર નાંય હેય, એને ચ્યા મહિમામય હોરગા દૂતહા બારામાય ખારાબ બોલતાહા.