19 કાહાકા તી ચ્યાહા મોનામાય નાંય જાય, બાકી ચ્યા બુકામાય જાહે, એને પાછે તો ઝાડાવાટે બાઆ નિંગી જાહે” એહેકેન આખીન, ઈસુવા મોતલાબ આતો કા બોદીજ ખાઅના વસ્તુ ખાંહાટી લાયક્યે હેય.
કાહાકા તીં ચ્યાહા મોનામાય નાંય જાય, બાકી ચ્યા બુકામાય જાહે, એને પાછે તીં ઝાડાવાટે બાઆ નિંગી જાહે.”
ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “કાય એહેકેન તુમહાનબી નાંય હોમજાય કા? તુમા નાંય હોમજેત કા, જીં ખાઅના માઅહું ખાહે તી માઅહાન મેલાં નાંય બોનાવી હોકે?
બાકી હાં, જીં માજે હેય તી ગોરીબાહાન દે, એને બોદા તુમહેહાટી ચોખ્ખાં રોય.
પાછા બીજી વોખાતે ચ્યાલ આવાજ વોનાયા યેનો, “જીં કાય પોરમેહેરે શુદ્ધ કોઅયાહાં, ચ્યાલ તું અશુદ્ધ મા આખહે.”
ચ્યા જવાબામાય આકાશામાઅને પાછો આવાજ યેનો, “જીં કાય પોરમેહેરે શુદ્ધ કોઅયા, ચ્યાલ તું અશુદ્ધ નાંય આખતો.”
માન બોદાંજ ખાઅના પોરવાનગી હેય, એને ખાઅના શરીરાહાટી હેય, ઈ હાચ્ચાં હેય બાકી પોરમેહેર શરીર એને ખાઅના બેનહ્યાલ નાશ કોઅરી, આપહે શરીર વ્યબિચારાહાટી નાંય હેય, બાકી આપહે શરીર પ્રભુહાટી હેય, એને પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી બોનલા હેય.
યાહાટી આમી કાદાલ ઓ ઓદિકાર નાંય હેય, કા ખાઅના-પિઅના, સણ, આમાસ, કા આરામા દિહયા બારામાય તુમહાવોય દોષ થોવે.