36 લોકહાન જાં દે કા ચોમખી ગાવહામાય એને ફોળ્યે-ફોળ્યેહે માય જાયન ખાઅના વેચાતાં લેય યેય હોકે.”
બાકી ઈસુ ઠાવકોજ રિયો એને કાયજ નાંય બોલ્યો, તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યા પાહાય યેયન વિનાંતી કોઇન આખ્યાં, “એલ્યે થેએયેલ દોવાડી દે, આમે પાહલા બોંબાલતી યેહે.”
તોવે પિત્તરે ચ્યાલ આલાગ લેય જાયન પીડા એને માઆઇ ટાકના બારામાય વાત કોઅયી યાહાટી ખિજવાયા લાગ્યો. “ઓ પ્રભુ પોરમેહેર એહેકેન કોઇન મા કોઅહે, તોઆરે એહેકેન કોદહી નાંય ઓઅરી.”
ઈ વોનાઈન ચ્યા કુટુંબવાળે ચ્યાલ લાંહાટી ગોઅરે યેને, કાહાકા લોક આખે કા તો ગાંડવાય ગીયો ઓરી.
ઈસુવા શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં કા, “તું એઅતોહોકા ચોમખીને માઅહે ગીરદી તુલ બિચડેહે એને પોડાપોડી કોઅતેહે, તેરુ પૂછતોહો કા માન કુંયે આથ લાવ્યો?”
એને જોવે દિહી બુડા આતો તોવે ચ્યા શિષ્યહાય ઈસુવાપાય યેઇન આખ્યાં “એકાંત જાગો હેય, એને દિહી બુડા વાય રિયહો.
બાકી ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “તુમા એલહાન ખાઅના દિયા” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય, આમા જાયન હોવ દિનારાહા (૧ દીનાર યોક ચાંદ્યે સિક્કો એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) બાખે લેઈને ખાવાડજે કા?”