31 ઈસુવા શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં કા, “તું એઅતોહોકા ચોમખીને માઅહે ગીરદી તુલ બિચડેહે એને પોડાપોડી કોઅતેહે, તેરુ પૂછતોહો કા માન કુંયે આથ લાવ્યો?”
તોવે ઈસુ ચ્યાઆરે ચાલ પોડયો, એને ચ્યા પાહલા બોજ મોઠો ટોળો ચાલતો આતો, એને ચ્યા ચોમખી બોજ ગીરદી કોએત આતેં.
ઈસુય પોતે લોકહા એછે ફિરીન પુછ્યાં, “કુંયે મા ફાડકાલ આથ લાવ્યો?” ચ્યાય જાંઅયા કા માયેમાઅને કામ કોઅના સામર્થ નિંગ્યહા.
બાકી ઈસુ ઈ કુંયે કોઅયા તી એરા ચોમખી એએહે.
યાહાટી ઈસુય આખ્યાં, “માન કુંયે આથ લાવ્યો?” તોવે બોદે નાકારા લાગ્યેં, તોવે પિત્તર એને ચ્યા શિષ્યહાય આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તુલ તે લોકહા ગીરદી બિચડેહે એને પોડાપોડી કોઅતેહે.”
એને જોવે દિહી બુડા લાગ્યો, તોવે ચ્યા બાર શિષ્યહાય ઈસુવાપાય યેઇન આખ્યાં, “લોકહાન જાં દે કા ચોમખી ગાવહામાય એને ફોળી-ફોળહી માય જાયન ચ્યાહાહાટી રોઅના એને ખાઅના વ્યવસ્થા કોએ, કાહાકા આપા ઈહીં એકાંત જાગામાય હેજે.”