23 એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી મોરાં તિયારી હેય તું મા ગોઓ યે એને ચ્યેલ આથ લાવી દે, તોવે ચ્યે બોચાવ ઓઅઇ જાય એને તી જીવતી રોય.”
ઈસુવે આથ લાંબો કોઇન ચ્યા આથ દોઅયો, એને આખ્યાં, મા મોરજી હેય કા તું ચોખ્ખો ઓઅઇ જો “એને તો તારાતુજ કોઢમાયને ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો.
જોવે ચ્યા જેરીવાળા હાપડાહાંલ દોઅરી, તે હાપડેં ચ્યાહાન નુકસાન નાંય કોઅરી એને જેરબી પીઈ જાય તેરુ ચ્યાહાન કાય નુકસાન નાંય ઓઅરી, ચ્યા દુ:ખ્યાહાવોય આથ થોવિન ચ્યાહાન હારાં કોઅરી.”
તોવે ઈસુ ચ્યાઆરે ચાલ પોડયો, એને ચ્યા પાહલા બોજ મોઠો ટોળો ચાલતો આતો, એને ચ્યા ચોમખી બોજ ગીરદી કોએત આતેં.
એને બોજ બુતડાહાન કાડયા, એને બોજ દુખ્યાહાન જૈતુના તેલ ચોપડીન હારાં કોઅયા.
એને માઅહે યોક બોઓરા એને બોબડયા માઅહાન ચ્યાપાય લેય યેને, એને માઅહાય ઈસુલ આથ લાવાહાટી રાવ્યાં કોઅયા કા તો હારો ઓઅઇ જાય.
ઈસુ આંદળાલ આથ દોઇન ગાવા બાઆ લેય ગીયો, પાછે, ચ્યા ડોળા વોય થુપ લાવ્યાં એને ઈસુવે ચ્યાવોય આથ થોવ્યો એને પુછ્યાં, કા “તુલ કાય દેખહાય?”
તોવે ઈસુય ચ્યેવોય આથ થોવ્યો, એને તી તારાત હિદી ઓઈ ગીયી, એને પોરમેહેરા મહિમા કોઅરા લાગી.
ઈસુ સોબાયે ઠિકાણા માઅને નિંગીન સિમોના હાહુ બોજ જોરાવલી આતી તાં ગીયો એને ચ્યેહાટી ચ્યાહાય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅયી.
દિહી બુડતા સમયે માઅહે બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન ઈસુવાપાય લેય યેને એને યોકા-યોકાલ આથ લાવીન ચ્યે ચ્યાહાન હારાં કોઅયા.
જોવે તો ચ્યા ગાવા ફાટકેપાય યેય પોઅચ્યો, તોવે માઅહે યોક મોઅલા મુરદાલ બાઆ લેય જાતે આતેં, જો પોતાના આયહે યોકનેયોક પોહો આતો એને તી વિધવા બાય આતી, એને ગાવા બોજ લોક ચ્યાહાઆરે આતા.
તોવે ચ્યા બોઅયેહે ઈસુવાઇહી આખી દોવાડયા, “ઓ પ્રભુ, એએ, જ્યાવોય તું પ્રેમ કોઅતોહો તો બિમાર હેય.”
પુબલીયુસા આબહો બોજ જોરાકોય એને આઁવ લોય કોય રોગી એને મરડા થી પીડાતો આતો. આમી પાઉલે ચ્યા ગોઓ ખોલ્યેમાય જાયન પ્રાર્થના કોઅયી, એને ચ્યાવોય આથ થોવિન ચ્યાલ હારો કોઅયો.
એને યાહાન પ્રેષિતાહા હામ્મે લેય યેના, એને ચ્યાહાય પ્રાર્થના કોઇન ચ્યા કામાલ કોઅરાહાટી ચ્યાહાન નિવડ કોઅયા.
તોવે પિત્તર એને યોહાને ચ્યાહાવોય આથ થોવ્યા એને ચ્યાહાલ પવિત્ર આત્મા મિળ્યાં.
એને ચ્યાય હનાન્યા નાંવા યોક માઅહું માજે યેયન ચ્યાવોય આથ થોવતો દેખાયો; કા પાછો દેખતો ઓઈ જાય.”
તોવે હનાન્યા ચ્યે ગોઅમે ગીયો, જાં શાઉલ આતો, એને ચ્યા ઉપે આથ થોવિન આખ્યાં, “ઓ બાહા શાઉલ, પ્રભુ ઈસુ, જો ચ્યે વાટેમાય, જ્યેવોઅને તું યેનો તુલ દેખાયો, ચ્યેય માન દોવાડલો હેય, કા તું પાછો એઇ હોકે એને પવિત્ર આત્માકોય બાઆય જાય.”