16 એને એએનારા માઅહાય, બુતડે લાગલા માઅહા આરે કાય જાયેલ તી વાત એને ડુકરાહા બારામાય જાયલી વાત, લોકહાન આખી દેખાડી.
એને બોદા સિરીયા વિસ્તારામાય ચ્યા ખોબાર ફેલાય ગીયી, તોવે જ્યા બિમાર આતા, જ્યાહાલ જુદા-જુદા જાત્યા રોગ એને દુ:ખામાય પીડાલા આતા, એને જ્યાહાલ બુત લાગલા એને મિરગ્યે લોખવાવાળે આતેં, એને ચ્યા બોદહાન ચ્યાહાય ચ્યાપાય લેય યેને એને ચ્યાય ચ્યા બોદા દુખ્યાહાલ હારેં કોઅયે.
જોવે ચ્યા બેની આંદળા વાટે જાય રીઅલા આતા, તોવે લોક યોક મુકા માઅહાલ, જ્યાલ બુત વોળાગલો આતો ઈસુપાય લેય યેને.
તોવે કાય જાયા તી એરાહાટી માઅહે ઈસુવાપાય યેને, તોવે જીં બુતડે લાગલા માઅહું ઠાવકાજ બોઠલા દેખ્યો, એને ફાડકે પોવલે એને હારો ઓઇન ભાનમાય દેખ્યો, તીં એઇન ચ્યા બિઇ ગીયા.
તોવે ઈસુ જાંહાટી ઉડીમાય બોહી ગીયો, એને બુત લાગલા માઅહું ઈસુલ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા “માન તોઆરે રા દે.”