15 વોછા લોક ચ્યે વાટયે રોકા હેય જીં વાટેમાય બિયારો પોડયો, ચ્યે પોરમેહેરા વચન નોક્કીજ વોનાતેહે, બાકી તારાત સૈતાન યેઇન ચ્યાહા વોનાલા વચન વિહરાવી દેહે.
વાટેમાય પોડલો બિયારો ચ્યા હારખા હેતા, જીં માઅહું વચન વોનાયે બાકી તારાતુજ સૈતાન યેઇન ચ્યાહા મોનામાઅને વચન વિહરાવી દેહે.
બાકી ચ્યાહાય નોજાર અંદાજ કોઅયી બાકી ચ્યા પોત-પોતેહે કામે નિંગી ગીયા, કોલાહાક જાંઆ રાન ગીયા એને કોલાહાક જાંઆ વેપાર કોઅરા ગીયા.
તોવે ઈસુવે સૈતાનાલ આખ્યાં, ઓ સૈતાન દુર ઓઅઇ જો, કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: તું પ્રભુ તો પોરમેહેર ચ્યા પાગે પોડ એને યોખલા ચ્યાજ ભક્તિ કોઓ.
ખેડુત પોરમેહેરા વચન પોઅહે.
એને ચ્યાજ પરમાણે, વોછા લોક તી ખડકાવાળી જાગા રોકા હેય જાં વોછોજ બિયારો પોડહે, યાહાટી ચ્યે વચન વોનાયને તારાતુજ આનંદથી માની લેતહેં,
એને પોએ તોવે કોલોહોખાન બિયારો વાટે મેરે પોડયો, એને ચિડેં પોડીન તીં ખાય ગીયે.
વાટે મેરાવોયને ચ્યેહેય, જોવે ચ્યા વચન વોનાયા, તોવે ચ્યાહા મોનામાઅને સૈતાન વચન વિહરાવી દેહે, યાહાટી કા એહેકેન નાંય ઓએ પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઇન તારણ મિળવે.
મોઅલા માઅને પાછા જીવી ઉઠના વાત હાંબળીન કોલાહાક તે મશ્કરી કોઅરા લાગ્યા, એને બીજહાંય આખ્યાં, “ઈ વાત આમા તોપાઅને પાછા કોવેતેબી વોનાયુહું.”
તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ હનાન્યા, જો સૈતાને તો મોનામાય પવિત્ર આત્મા આરે જુઠા બોલના વિચાર ટાકલો હેય, એને તુયે તો વેચલી મિલકાત માઅને કોલહાક પોયહા તોહાટી રાખી થોવલા હેય.
કા સૈતાન આમહે કોઅહિબી પરિસ્થીતી ફાયદો નાંય ઉઠાવી હોકે, કાહાકા આમા હારેરીતે જાંઅજેહે કા ચ્યા યોજનાયો કાય હેય.
એને અન્યાયી માટડાપાય સૈતાના શક્તિ રોય, એને તો બોદે જુઠા ચમત્કાર, ચિન્હ દેખાડી જ્યાથી લોક ઓ વિચાર કોઅરા લાગી કા ઈ પોરમેહેર કોઅય રિઅલો હેય.
હાચવીન રોજા કા તુમહે વોચમાય કાદો વ્યબિચારી માઅહું નાંય રોય, એને નાંય આબ્રાહામા પોહો એસાવા હારકો ખારાબ રોય. જ્યાંય યોકુજ વેળાયે ખાઅનાહાટી પોતાના જેઠો પોહો ઓઅના ઓદિકાર વેચી દેનો.
યાહાટી આમહાન જીં ખોબાર મિળલી હેય, ચ્યાવોય હારિરીતે દિયાન દાં જોજે, કાય એહેકેન નાંય ઓએ કા આમા વાટેથી બટકી જાજે.
સાવચેત ઓઆ, એને જાગતા રા, કાહાકા તુમહે દુશ્માન સૈતાન તુમહે તાપાસ કોઅતો ફિરતો રોહે એટલે તુમહે નાશ કોઅય દેય, રેકનારા સિંહી વાગા હારકો હેય, તો યા હોદમાય રોહે, કા કાલ ફાડી ખાઉં.
ઓ મોઠો હાપ, તોજ હેય જો બોજ સમયા પેલ્લા દેખાલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ઓ તોજ હેય જો દુનિયા લોકહાન દોગો દેતો યેનલો હેય. યાહાટી ચ્યા મોઠા અજગરાલ એને ચ્યા દૂતહાલ દોરતીવોય ફેકી દેવામાય યેના.
પાછે સૈતાનાલ જ્યાંય બોદા લોકહાન ભરમાવલા આતા, ચ્યા જાગાવોય ફેકી દેના, જાં ધગધગતી આગ બોળહે, તી ચ્યા જાગાવોય ઓઅરી જાં ચ્યાહાય પેલ્લા બી જંગલી જોનાવરા એને ભવિષ્યવક્તાલ ફેકી દેનલો આતો, ચ્યે દિહીન રાત સાદા આગડામાય પીડા બોગાવતે રોય.
જોવે યોક ઓજાર વોરહે પુરેં ઓઅઇ જાય તોવે સૈતાનાલ કૈદમાઅને છોડી દેવામાય યી.