33 બાકી ચ્યે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “મા આયહો એને મા બાહા કું હેતેં?”
ઈ વોનાઈન ચ્યા કુટુંબવાળે ચ્યાલ લાંહાટી ગોઅરે યેને, કાહાકા લોક આખે કા તો ગાંડવાય ગીયો ઓરી.
એને ઈસુવા ચોમખી બોજ જાંએ બોઠલેં આતેં, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ, તો આયહો એને બાહા બાઆ ઉબે રીઅલે હેતેં તુલ હાદતેહેં.”
એને જ્યેં ચોમખી બોઠલેં આતેં, ચ્યાહા એછે એઇન ચ્યાય આખ્યાં, “એઆ, ઈ મા આયહો એને યા મા બાહા હેતા.
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા માન કાય કોઅરા હોદેત? તુમહાન માલુમ નાંય આતા, કા આંય મા આબહા ગોઅમેજ ઓરા જોજે?”
ઈસુવે ચ્ચેલ આખ્યાં, “આયા, તું માન કાહા આખતીહી? ખ્રિસ્તા રુપામાય મા વોળાખ કોઆહાટી આજુ મા સમય નાંય યેનહો.”
યાહાટી આમી આમા કાદાલબી દુનિયા નોજારેકોય નાંય એઅહુ, એને આમહાય પેલ્લા ખ્રિસ્તાલ દુનિયા નોજારેકોય એઅયા, બાકી આમીને આમા એહેકેન નાંય કોઅજે.