10 ચ્યા દિહયા દિહી ઈસુવે બોજ જાંઅહાન હારાં કોઅલા, ચ્યાહાટી ચ્યા બિમાર લોક ચ્યાપાય ગીરદી કોઅતા આતા.
ઈ જાઇન ઈસુ તાઅને જાતો રિયો, એને બોજ લોક ચ્યા પાહલા ગીયા એને ચ્યાય બોદહાન હારેં કોઅયે.
જોવે તો મેરાવોય પોઅચ્યો, તોવે બોજ માઅહા ટોળો એઅયો, એને ચ્યાહાવોય ચ્યાલ દયા યેની એને જ્યેં દુ:ખ્યે આતેં, ચ્યે ચ્યાહા દુખાહાન હારાં કોઅયા.
એને ચ્યા રાવ્યો કોઅતા લાગ્યા કા તો ફાડકા છેડાલ આથ લાવાં દે; એને જોલે ચ્યા ફાડકાલ આથ લાવેત ચ્યા બોદહા બોચાવ ઓઅઇ ગીયો.
પાછે ઈસુ બોદા ગાલીલ ભાગામાય ફિરીન એને યહૂદી લોકહા સોબાયે ઠિકાણામાય હિકાડે એને પોરમેહેરા રાજ્યા હારી ખોબાર આખતો એને માઅહામાયને બોદે જાત્યા બિમારી એને ચ્યાહામાઅને નોબળાય દુઉ કોઅતો રિયો.
ઈસુવે ચ્યે બાયેલ આખ્યાં, “મા બોઅહી, માયે તો બોચાવ કોઅલા હેય કાહાકા તુયે માયેવોય બોરોહો કોઅલો હેય, આમી તુલ એલી બિમારી નાંય લાગે, શાંત્યે કોઅઇ જો.”
જાં કેસ ઈસુ ગાવહામાય, કા શેહેરાહામાય ગીયો, તોવે દુખ્યાહાન બાજારામાય થોવિન ચ્યા રાવ્યો કોએત, કા ઈસુ ફાડકા મેરાલ આથ લાવાં દેય. એને જોલે ચ્યાલ આથ લાવેત, ચ્યા બોદહાજ બોચાવ ઓઅઇ જાય.
તોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય બેતસાદા ગાવામાય યેય પોઅચ્યા, તાં માઅહે યોક આંદળાલ ચ્યાપાય લેય યેને, એને ચ્યાલ વિનાંતી કોઅયી કા ચ્યાલ આથ લાવીન હારો કોએ.
ચ્યેહેમાઅને યોક ઉડી સિમોના આતી, ચ્યામાય તો ચોડી ગીયો, એને ઉડીલ મેરાવોઅને થોડહે લોગુ પાઅયામાય લેય જા ચ્ચાહાન આખ્યાં પાછે ઉડીમાય બોહીન લોકહાન હિકાડતો લાગ્યો.
બોદાજ લોક ચ્યાલ આથ લાવાં હોદે, કાહાકા ચ્યામાઅને ઓહડા સામર્થ્ય નિંગતા આતા કા બોદહાન હારેં કોઅતા આતા.
તોવે યોક જોમાદાર આતો, ચ્યા યોક વાહલો ચાકાર બોજ બિમાર પોડી ગીયેલ તો મોઅના અણ્યેવોય આતો.
ચ્યેજ ગેડીયે ઈસુવે બોજ લોકહાન બિમારીમાઅને એને દુઃખહામાઅને એને બુતા તાબામાઅને છોડાવ્યા એને બોજ આંદળાહાન દેખતા કોઅયા.
જીં કાય પ્રેષિત કોઅતા આતા ચ્યા લીદે લોક બિમાર્યાહાન વાટેવોય લેય યેયન પાથારી એને ખાટલાહાવોય હુવાડી દાં આતેં, કા જોવે પિત્તર યેય, તોવે ચ્યા છાવાડીજ ચ્યાહામાઅને કાદાવોય પોડી જાય.
કાહાકા જ્યાલ પ્રભુ, પ્રેમ કોઅહે ચ્યાલ તો શિક્ષાબી કોઅહે, એને જ્યાલ પોહો ગોણહે, ચ્યાલ મારબી દેહે.”