12 ઈ વોનાઈન પિલાતેં ચ્યાહાન પાછા પુછ્યાં કા, “તોવે તુમા જ્યાલ યહૂદીયાહા રાજા આખતાહા, ચ્યાલ આંય કાય કોઉ?”
“યેરૂસાલેમ શેહેરા લોકહાન આખા, એઆ, તુમહે રાજા તુમહેપાય યેય રિઅલો હેય, તો નમ્ર હેય, એને વોજો ઉચાકનારા ફુરક્યા વાછડા ઉપે બોહીન યેહે.”
બાકી મુખ્ય યાજકાહાય લોકહાન ઉસરાવ્યા કા પિલાતાલ ઈસુલ છોડી દાં બોદલે બારાબ્બાસાલ છોડી દાંહાટી માંગ કોએ.
લોકહા ટોળો પાછો બોંબલી ઉઠયો, “ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય માઆઇ ટાકાં.”
એને ચ્ચે ચ્યા હુમે એહેકોયન ફિરાદી કોઅતા લાગ્યા કા, “આમહાય ખાત્રી કોઅયી કા ઈ માઅહું રોમી સરકારા વિરુદમાય લોકહાન ચોડવેહે, કૈસરાલ કર દેયના મોનાય કોઅહે, એને પોતે ખ્રિસ્ત, રાજા આખતા વોનાયાહા.”
ચ્યાલુજ પોરમેહેરે પ્રભુ એને તારણારો ઠોરવ્યો, ચ્યા જમણા આથાકોય ઉચો કોઅયો, કા ઈસરાયેલા લોક ચ્યાહા ખારાબ વિચાર એને વાટી વોયને પોરમેહેરાએછે ફિરે, એને ચ્યાકોય ચ્યાહા પાપહા માફી મિળવે.