37 જોવે ઈસુ પાછે યેનો એને ચ્યાય તીની શિષ્યહાન હુતલા દેખ્યા ને પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ સિમોન, કાય તું હુવીજ રિયહો? કાય તુમહાન યોક કલાક બી નાંય જાગતા રોવાયાં?
જોવે વોવડાલ યાં વાઆ લાગી ગીયી, તોવે ચ્યે બોદહયેન નિંદ યા લાગી, એને ચ્યો હૂવી ગીયો.”
તો પાછો શિષ્યહાપાય યેનો તોવે ચ્યે ચ્યાહાન હુતલા દેખ્યા એને પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તુમહાન યોક કલાક બી નાંય જાગતા રોવાયાં?
એને ઈસુવે આખ્યાં, “ઓ આબા, ઓ પિતા, તોથી બોદાંજ બોની હોકહે, માન યા દુઃખા પાયને દુઉ કોઅઇ દે, તેરુ આંય આખું તેહેંજ નાંય, બાકી તું જીં આખે તેહેંજ બોને.”
જાગતા એને પ્રાર્થના કોઅતા રા કા, તુમા બોદા પરીક્ષામાય માયેવોય બોરહો કોઅના બોંદ નાંય કોઅઇ દેતા, તુમહે જીવ તે હાચ્ચાં કોઅરા તિયારી હેય, બાકી શરીર નોબળાં હેય.”
યાહાટી ઈસુ બારામાય વિચાર કોઆ, જ્યાંય પાપ્યાહા ઓલોબોદો વિરોદ સહન કોઅયો, કા તુમા નિરાશ બોનીન ઈંમાત મા છોડહા.