17 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં કૈસરા હેય, તી કૈસરાલ દેય દિયા, એને જીં પોરમેહેરા હેય તી પોરમેહેરાલ દેય દિયા” એને તોવે ચ્યાહાન બોજ નોવાય લાગી.
ચ્યાહાય આખ્યાં, “કૈસરા” તોવે ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં કૈસર રાજા હેય, તીં કૈસરાલ દિયા, એને જીં પોરમેહેરા હેય, તીં પોરમેહેરાલ દિયા.”
ઈ વોનાઈન, ચ્યાહાન નોવાય લાગી, એને ચ્યાલ છોડીન ચ્યા ચાલ પોડ્યા.
જોવે ચ્યા ઈ વોનાયા, તોવે ચ્યા, ચ્યા હિકાડનાથી બોજ નોવાય પામ્યા.
કાદો ચ્યાલ યોકબી વાત આખી નાંય હોક્યા, એને તોદહિને ચ્યાહાન સાવાલ પૂછના કાદા ઈંમાત નાંય ચાલી.
ઈ વોનાઈન ઈસુવાલ નોવાય લાગી, એને જ્યેં ચ્યા પાહલા યી રીઅલે આતેં, આંય તુમહાન “હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા માયે ઈસરાયેલ દેશામાય બી યોક ઓહડા માઅહું નાંય દેખ્યહા, જો યા ગેર યહૂદ્યા હારકા માયેવોય બોરહો કોઅહે.
ચ્યા લેય યેના, એને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન આખા યા ચાંદ્યે સિક્કા ઉપે કા ચિત્રા એને કા નાંવ હેય? યાવોય કા છાપ એને કા નાંવ હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “કૈસરા હેય.”
તું આપહે પ્રભુ પોરમેહેરાવોય તો બોદા રુદાયા કોયન, એને જીવા કોઇન, એને બોદા મોના કોઇન, એને આખી ગોત્યે કોઇન પ્રેમ રાખજે’
ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “તે જીં કૈસરા હેય, તી કૈસરાલ દા; એને જીં પોરમેહેરા હેય તીં પોરમેહેરાલ દા.”
યાહાટી ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, પોરમેહેરાય આપહાવોય બોજ દયા કોઅલી હેય, ચ્ચાલ યાદ કોઆડીન આંય તુમહાન વિનાંતી કોઅહુ, કા પોતાના જીવન, પવિત્ર, એને પોરમેહેરાલ પોસંદ પોડે એહેકેન પોરમેહેરાલ બલિદાના રુપામાય સમર્પિત કોઆ, કાહાકા પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅના ઓજ હાચ્ચો તરીકો હેય.
ચ્યાહાટી બોદહા હક્ક ચુકવી દા, જ્યા પાય કર લેયના હક્ક હેય ચ્ચાલ કર બોઅય દા, જ્યાલ જકાત જોજહે ચ્યાલ જકાત દા, એને જ્યાહાલ આદર દેઅના હેય, ચ્યાહાન આદર દા, એને જ્યાહાન માન દેઅના હેય, ચ્યાહાન માન દા.
તુમા તુમહે પોતાના શરીરા અવયવાલ ખારાબ કામ કોઅરાહાટી પાપાલ નાંય હોપતે, બાકી પોતાલ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠના હોમજીન તુમહે જીવનાલ પોરમેહેરાલ હોઅપી દા, એને તુમહે શરીરા અવયવાલ હારેં કામ કોઅરાહાટી તુમહે જીવનાલ પુરીરીતે પોરમેહેરાલ હોઅપી દા.
બોદહા આદર કોઆ, પોતાના બોદા વિસ્વાસ્યાહાવોય પ્રેમ કોઆ, પોરમેહેરા દાક રાખા, રાજા સન્માન કોઆ.