51 એને ઈસુય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તું કાય માગતોહો એને તોહાટી આંય કાય કોઉ?” આંદળાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, ઈંજ કા આંય દેખતો ઓઉં.”
આટામાય સલામ લેઅના એને લોક ચ્યાહાન ગુરુ આખતાહા ઈ ચ્યાહાન બોજ ગોમહે.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
ચ્યાહાટી તુમા ચ્યાહા રોકા મા બોનહા, કાહાકા તુમહાન કોહડા ગોરાજ હેય ઈ તુમહે પોરમેહેર આબહો, તુમા ચ્યાપાય માગા પેલ્લાજ જાંઆઈ લેહે.
“તુમહાન જીં જોજે તીં પોરમેહેરાપાય માગા એને તો તુમહાન દી; હોદહા તે તુમહાન જોડી, ઠોકહા, તે તુમહેહાટી ઉગાડવામાય યી.”
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાય માગતાહા તીં આંય તુમહેહાટી કોઉ?”
પાછે આંદળા માઅહાય ચ્યા બાર્યે ફાડકે ટાકી દેયને તારાત ઉઠયો, એને ઈસુ પાહી ગીયો.
ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “મરિયમ!” ચ્યેય પાહલા ફિરીન ચ્યાલ હિબ્રુનીમાય આખ્યાં, “રબ્બુની મતલબ ઓ ગુરુજી.”
સૈનિકાહા ટુકડયે સુબેદારાય ચ્યા આથ દોઇન, એને ચ્ચાલ આલાગ લેય જાયને પુછ્યાં, “તું માન કાય આખા માગતોહો?”
કોઅયેહેજ વાતે ચિંતા મા કોઅહા, બાકી બોદયે પરિસ્થીતીમાય તુમહે નિવેદન પ્રાર્થના એને વિનાંતી કોય ધન્યવાદા હાતે પોરમેહેરાલ આખા.