50 પાછે આંદળા માઅહાય ચ્યા બાર્યે ફાડકે ટાકી દેયને તારાત ઉઠયો, એને ઈસુ પાહી ગીયો.
પાછે તો ગાલીલ દોરિયા મેરે રોયન જાં આતો તોવે, ચ્યેય પિત્તર આખતેહે તો સિમોન એને ચ્યા બાહા આંદ્રિયા યા બેની બાહાહાલ દોરિયામાય જાળ ટાકતા દેખ્યા; કાહાકા ચ્યા માછલે દોઅનારા આતા.
જોવે ઈસુ ચ્યા વોનાયો તોવે ઈસુ ઉબો રોય ગીયો એને આજુ બાજુને લોકહાન ચ્યાલ લિયાહાટી આખ્યાં, એને લોકહાય ચ્યા આંદળાલ હાદિન આખ્યાં, “ઈંમાત રાખ, ઉઠ, ઈસુ તુલ હાદહે.”
એને ઈસુય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તું કાય માગતોહો એને તોહાટી આંય કાય કોઉ?” આંદળાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, ઈંજ કા આંય દેખતો ઓઉં.”
યાહાટી જોવે બોરહા બારામાય કોલહાક લોકહા સાક્ષ્યે યોક બોજ ગીરદ્યે હારકા ચારી ચોમખીને ગેરી લેદલા હેય, તે યા, હર યોક રોકનારી વસ્તુ, એને વિળગી રોનારો પાપ દુર કોઇન, આમહાય જ્યેં વાટેવોય દાહુદતા જાં જોજે ધીરજથી ચ્યેવોય આગલા વોદતા જાઅના.