34 ચ્યા લોક મા મશ્કરી કોઅરી, મા ઉપે થૂપી, માન ચાપકાહાકોય માર ઠોકી એને માન માઆઇ ટાકી એને તીજે દિહી પાછો જીવતો ઓઅઇ જાહીં.”
ચ્યે સમયે ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાન આખા લાગ્યો, “જરુર હેય કા આંય યેરૂસાલેમ શેહેરમાય જાંઉ, એને આગેવાન, એને મુખ્ય યાજક, એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ આથાથી બોજ દુઃખ ઊઠાવીહી, એને માઆઇ ટાકલો જાહીં, એને તીજે દિહી પાછો જીવી ઉઠહી.”
તોવે ચ્ચાહાય ચ્યા મુંયા ઉપે થુપ્યાં, એને ચ્યા મુંય ડાકીન ઠોકાં લાગ્યા.
ચ્યાહાય આખ્યાં “ઓ માલિક, આમહાન યાદ હેય, કા એલો ઠોગ આજુ જીવતો આતો તોવેજ ચ્યે એહેકેન આખ્યેલ કા આંય મા મોઅના તીન દિહા પાછે, પાછો જીવી ઉઠહી.
જોવે મહાયાજક વોનાયોકા ઈસુય કાય આખ્યાં, તોવે ચ્યાય ચ્યા પોતેજ ફાડકે ફાડી ટાક્યેં કાહાકા તો બોજ ખિજવાલો આતો એને આખ્યાં કા, “આમી આપહાન બિજા સાક્ષીદારા જરુર નાંય હેય.
તોવે કાદે ચ્યા મુંયા ઉપે થુપ્યાં, એને ચ્યા મુંય ડાકીન ઠોકાં લાગ્યા, એને એહેકેન આખીન ચ્યા મશ્કરી કોઅયી, “જોવે તું યોક ભવિષ્યવક્તો હેય તે આમહાન આખ કા તુલ કુંયે ઠોક્યાં” એને ચાકારાહાય ચ્યાલ દોઇન થાપડાહાકોંય ઠોક્યાં.
કાહાકા ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે બોજ સમય વિતાવા એને ચ્યાહાન હિકાડાં માગતો આતો. ચ્યેય ચ્યાહાન આખ્યાં, “વેલ્લાજ કાદો માન, માઅહા પોહાલ, મા દુશ્માનાહા ઓદિકારામાય દેય દી, એને ચ્યા લોક માન માઆઇ ટાકી, બાકી તીજે દિહયે આંય પાછો મોઅલા માઅને જીવતો ઓઅઇ જાહીં.”
બાકી હેરોદ રાજાય ચ્યા સિપાડાહા આરે ઈસુવા અપમાન કોઇન મશ્કરી કોઅયી, એને નિંદા કોઅયી, ચ્યાલ યોક રાજા ફાડકા પોવાડયા એને પાછો પિલાત રાજાપાય દોવાડયો.
કાહાકા નિયમશાસ્ત્ર મૂસાકોય દેનલા આતા બાકી પોરમેહેરાય ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય સદા મોયા એને હાચ્ચાઇ દેખાડી.
“કાદાબી માઅહું હારો દારાખા રોહો પેલ્લા પીયાંહાટી દેહે, જોવે બોદા લોક દારાખા રોહો પીન મોરસાય જાતહા, તોવે બોદહાય પિદાં પાછે ઓળકો દારાખા રોહો પિયાં દેહે, બાકી તુયે હારો દારાખા રોહો આમી લોગુ રાખી થોવ્યહો.”
એને ચ્યાલ કોબારેમાય ડાટી દેનો, જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય ચ્યાનુસાર તીજે દિહી પોરમેહેરાય ચ્ચાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો કોઅયો.