17 એને જેહોકોય ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય તાંઅરે નિંગા તિયાર ઓઅઇ ગીયા, તોવે યોક માઅહું દાંહદીન ઈસુવાપાય યેના, એને ચ્યા આગલા પાગે પોડીન ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, કાય કામ કોઉ કા પોરમેહેર માન અનંતજીવન દેય?”
જોવે ચ્યા માઅહા ટોળા પાય જાય પોઅચ્ચા તોવે યોક માઅહું ચ્યા પાહી યેયન પાગે પોડીન આખા લાગ્યા.
તોવે, રાજા ચ્યા જમણી વાળાહાલ આખરી, ‘ઓ મા આબહા બોરકાતવાળા લોક, યા, એને મા એને ચ્યા રાજ્યા ઓદિકારી ઓઅઇ જાય, જીં દુનિયા શુરવાતથી તુમહેહાટી તિયારી કોઅલા હેય.
ચ્યો બીઈન મોઠા આનંદા હાતે કોબારથી જલદીથી જાયને ચ્યા શિષ્યહાન ખોબાર દાંહાટી દાંહાદી ગીયો.
યોક કોડવાળા માઅહું ઈસુવાપાય યેના એને માંડયે પોડીન ચ્યે ચ્યાલ માગણી કોઅયી, “આંય જાંઅતાહાંવ કા તું તો મોરજયેકોય તું માન ચોખ્ખો કોઅઇ હોકતોહો.”
ઈસુવાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો કા, “તો આખના મોતલાબ કાય હેય કા આંય હારો હેય? પોરમેહેરા સિવાય કાદોજ હારો નાંય હેય.
ચ્યાહાય યેયન ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમા જાંઅજેહે કા, તું સાદા હાચ્ચાં આખતોહો એને તું યા બારામાય ચિંતા નાંય કોએ કા લોક તો બારામાય કાય વિચાર કોઅતાહા, કાહાકા તું બોદહાઆરે હારકો વેવાહાર કોઅતોહો, બાકી પોરમેહેરા વાટ હાચ્ચાયે પરમાણે હિકાડતોહો તે પાછે આમી આમહાન આખ, કાય કૈસરાલ કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય?
જોવે ઈસુય દેખ્યાકા, આજુબી બોજ ગીરદી ઓઅઇ રિઅલી હેય, તોવે ચ્યા બુતાલ દોમકાડીન આખ્યાં કા, “ઓ બુત, જીં યા પોહાલ બોઅરો બોનાવી રોયહો એને બોલાહાટી રોકી રોયહો, આંય તુલ એહેકેન આગના કોઅતાહાંવ, કા એલામાઅને નિંગી જો, એને પાછો વોળી યેયના નાંય.”
યોક દિહી ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાન હિકાડી રિઅલો આતો તોવે યોક મૂસા નિયમ હિકાડનારો ગુરુ, ઈસુવા પારાખ કોઅરાહાટી યેઇન પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, કાય કામ કું કા પોરમેહેર માન અનંતજીવન દેય?”
તો રાતી ઈસુવાપાય યેનો, એને ચ્યાલ આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુજી, આમહાન ખોબાર હેય કા, પોરમેહેરાય તુલ આમહાન હિકાડાંહાટી દોવાડલો હેય, કાહાકા જ્યા ચમત્કાર તું કોઅતોહો, જોવે પોરમેહેર ચ્યાઆરે નાંય રોય તોવે ચ્યા ચમત્કાર કાદાં માઅહું નાંય દેખાડી હોકે.”
પવિત્રશાસ્ત્રા અભ્યાસ કોઅતાહા, કાહાકા તુમા એહેકેન બોરહો કોઅતાહા કા ચ્યામાય તુમહાન અનંતજીવન મિળી, એને તીંજ પવિત્રશાસ્ત્ર મા બારામાય સાક્ષી દેહે.
કા ઈજ મા આબહા મોરજી હેય, કા જીં માઅહું પોહાલ એએ એને ચ્યાવોય બોરહો કોએ તો અનંતજીવન મિળવે, એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે જીવતો ઉઠાડીહી.”
એને ચ્યાહાન બારે લેય યેયન આખ્યાં, “ઓ સાયબાહાય, તારણાહાટી આંય કાય કોઉ?”
જોવે લોક ઈ વોનાયા, તોવે આપા બોજ દોષી હેજે એહેકેન જાંઅયા, તોવે ચ્યા પિત્તરાલ એને બિજા પ્રેષિતાહાલ પુછા લાગ્યા, “ઓ બાહાહાય આમા કાય કોઅજે?”
આમી આંય તુમહાન પોરમેહેરા એને ચ્યા સદા મોયા વચનાલ હોઅપી દેતહાવ, જીં તુમહાન બોરાહામાંય મજબુત કોય હોકહે, એને પોરમેહેર તુમહાન તાબો દેઅરી જ્યાહાન દેયના વાયદો ચ્ચાય ચ્ચા બોદા લોકહાન કોઅલો હેય, જો ચ્ચા કોયન પવિત્ર કોઅલે ગીઅલે હેય.
બાકી આમી ઉઠીન શેહેરામાય જો, કાદો તુલ આખી દી કા તુલ કાય કોઅના હેય.”
એને જ્યેં હારાં કામહામાય મજબુત બોની રોય એને મહિમા, એને આદર એને અમરતા હોદતેહેં, ચ્યાહાન પોરમેહેર અનંતજીવન દી.
કાહાકા પાપ કોઅના બોદલો મોરણ હેય, બાકી પોરમેહેરા વરદાન આમહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તામાય અનંતજીવન હેય.
આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા પવિત્ર આત્મા હાચ્ચાં હોમજાંહાટી મોદાત કોઅરી, તુમા જાંઆય લેય કા પોરમેહેરાય તુમહાન નિવાડલા આતા તોવે જીં આશા તુમહાન દેનલી આતી, તી આશા એને બોરકાતથી કોલહી મહાન એને મહિમામય હેય, જ્યા વાયદો પોરમેહેરાય આપહે પવિત્ર લોકહાઆરે કોઅલો હેય.
જેથી આપા ચ્યા અનંતજીવન વારસદાર બોનાહાટી આશા થોવી હોકજે, જીં પોરમેહેરાય ચ્યા લોકહાન દાંહાટી વાયદો કોઅલો હેય, એને ચ્યા આમહાન ખાત્રી હેય કાહાકા પોરમેહેરે આપહાન ચ્યા સદા મોયાકોય લાયકે બોનાડલે હેય કાહાકા તો આમહાન ચ્ચા સદા મોયાકોય ગુના વોગાર ઠોરવે.
તે હોરગા દૂત ઓઅના કાય ઉદેશ્ય હેય? હોરગા દૂત ચ્યા હેય જ્યા પોરમેહેરા સેવા કોઅતાહા, એને પોરમેહેર ચ્યાહાન ચ્યા લોકહા મોદાત કોરાહાટી દોવાડેહે, જ્યા તારણ મેળાવતાહા.
આમા ચ્યા મહાન બોરકાતેહેલ મેળવાહાટી વાટ જોવજેહે, જીં ચ્યાય આપહેહાટી તિયાર કોઇન હોરગામાય થોવલી હેય, જાં તી નાંય હોડે એને નાંય તી ખારાબ ઓએ, એને નાંય તી મિટાય જાય.
ખ્રિસ્તે આપહેઆરે જો વાયદો કોઅયો, તો અનંતજીવન હેય.