38 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આપા ઓમથે જાતા આહેપાહેના ગાવાહામાય, કાહાકા આંય ચ્યા લોકહાનબી પ્રચાર કોઉ, કાહાકા આંય યાજહાટી યેનોહો.”
જોવે તો મિળ્યો, તોવે ચ્યાલ આખ્યાં, “બોજ લોક તુલ હોદી રીયહા.”
એને ઈસુ, બોદા ગાલીલ ભાગામાય સોબાયે ઠિકાણે જાયને પ્રચાર કોઅતો, એને બુતાલ માઅહા માઅને તાંગાડી કાડતો રિયો.
ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા માન કાય કોઅરા હોદેત? તુમહાન માલુમ નાંય આતા, કા આંય મા આબહા ગોઅમેજ ઓરા જોજે?”
બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં માન તે બિજા શેહેરાહામાય પોરમેહેરા રાજ્યા હારી ખોબાર આખના જરુરી હેય, કાહાકા આંય યાજહાટી પોરમેહેરાપાઅને દોવાડલો ગીઅલો હેય.
આંય આબાઇહીને દુનિયામાય યેનહો, પાછો દુનિયાલ છોડીન આબાપાય જાય રિયહો.”
જીં કામ તુયે માન કોઅરાહાટી દેનેલ, તી માયે પુરાં કોઇન દોરતીવોય તો મહિમા કોઅલી હેય.
કાહાકા જો સંદેશ તુયે માન દેનો, માયે ચ્ચાહાન પોઅચાડી દેનો એને ચ્યા સંદેશાલ ચ્યાહાય બોરહો કોઅયો, એને હાચ્ચાં જાંઅતાહા કા આંય તોપાઅને યેનહો, એને ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.
જ્યેં માન દોવાડયોહો, ચ્યા હોપલા કામ આમહાન જલદી પુરેં કોઅના હેય, કાહાકા રાત યેહે, ચ્યેમાય કાદો કામ નાંય કોઇ હોકે.