24 તોવે ચ્યે આખ્યાં, “હોરકી જાં, પોહી મોઅયીહી નાંય, બાકી હુતહી” તોવે ચ્યા ઓહરા લાગ્યા.
બાકી લોક ચ્યાલ ઓહાં લાગ્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે બોદહાન બાઆ દોવાડી દેના, એને આયહે આબહાલ એને પિત્તર, યાકૂબ એને યાકૂબા બાહા યોહાન યાહાન આરે લેઈને, પોહી જ્યેં ગોઅમે હુતલી આતી તાં ગીયો.
બાકી લોક ચ્યા મશ્કરી કોઅરા લાગ્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે બોદહાન બાઆ દોવાડી દેના, એને આયહે આબહાલ એને પિત્તર, યાકૂબ એને યાકૂબા બાહા યોહાન યાહાન આરે લેઈને, પોહી હુતલી આતી તાં ગીયો.
ઈ વોનાઈન ઈસુવે આખ્યાં, “ઈ બિમારી મોઅરાંહાટી નાંય હેય, બાકી પોરમેહેરા મહિમાહાટી હેય, કા ચ્યાકોય પોરમેહેરા પોહા મહિમા ઓએ.”
બાકી પાઉલ નિચે ગીયો એને ચ્યાપાય જાયને ચ્યાલ આથામાય લેયને, એને ગોળે લાગીન આખ્યાં, “ગાબરાયાહા મા, કાહાકા તો આજુબી જીવતો હેય.”
તોવે પિત્તરે બોદહાલ બાઆ કાડી દેના, એને માંડયે પોડીન પ્રાર્થના કોઅયી, એને કુડયે એછે એઇન આખ્યાં, “ઓ તબીથા, ઉઠ” તોવે ચ્યેય ચ્યે ડોળા ઉગડાવ્યા, એને પિત્તરાલ દેખીન ઉઠી બોઠી.