23 ઈસુ સોબાયે ઠિકાણા આગેવાના ગોઓ યેનો, તાં થાળી તુર વાજાડનારાહાલ એને લોકહાન કાકાહા કોઅતા દેખ્યા,
આમાહાય તુમહેહાટી વોરાડા ગીતે લાવ્યે એને તુમા નાચ્યા નાંય, આમાહાય રોડના ગીતે આખ્યે, બાકી તુમા નાંય રોડયા.
ઈ પીડી ચ્યા પાહહા હારકી હેય જ્યા આટામાય બોહીન હાંગાતિયાન હાત કોઇન આખતાહા. આમહાય તુમહેહાટી વોરાડા ગીતે આખ્યે એને તુમા નાચ્યા નાંય, આમહાય રોડના ગીતે આખ્યે, બાકી તુમા નાંય રોડયા.
બાકી પાઉલ નિચે ગીયો એને ચ્યાપાય જાયને ચ્યાલ આથામાય લેયને, એને ગોળે લાગીન આખ્યાં, “ગાબરાયાહા મા, કાહાકા તો આજુબી જીવતો હેય.”
તોવે પિત્તર ઉઠીન ચ્યાહાઆરે ગીયો, એને જોવે તાં પોઅચ્યા, તોવે ચ્યે ચ્યાલ ખોલીમાય લેય ગીયા, એને બોદ્યો વિધવા બાયો રોડત્યોજ, ચ્યા પાહી યેયન ઉબ્યો રિયો, એને જો જબ્બો એને ફાડકે દરકાસ ચ્યેહેઆરે રોતી વોખાત બોનાવલે આતેં, ચ્યે દેખાડાં લાગ્યો.
ઓ બાબેલ શેહેર, તોમાય કોયદિહીજ વીણા વાજના કા ગીતે આખના આવાજ નાંય વોનાયા યી, તાં પાવી કા તુતારી આવાજ નાંય વનાયા યેઅરી. એહકોયજ કોઅહાજ પ્રકાર કુશળ કારાગીર નાંય મિળી, એને ગોંઅટી દોળના આવાજ પાછો નાંય વોનાયા યી.