5 ઓ ડોંગી, પેલ્લો તો મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો હુદરાવી લે, પાછે તું હારેં રીતે તો બાહા બુલ હુદરાવાહાટી ચ્યા મોદાત કોઅય હોકહે.
ઈસુવાય ચ્યાહા ખારાબી એઇન આખ્યાં, “ઓ ડોંગી તુમા માન જુઠા આખવાકોય ફસવા કોશિશ કાહા કોઅય રીઅલા હેય?”
તું તો બાહા વાહની-વાહની બુલહે ન્યાય કાહા કોઅતોહો, જીં ચ્યા ડોળામાઅને કોચરા રોકા હેય, તુલ તો મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો નાંય દેખાય?
જોવે તો પોતાનાજ જીવનમાય મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો હેય, તે તુલ વાહની બુલ કોઅનારા કાદાબી માઅહા ન્યાય નાંય કોઅરા જોજે.
“ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા વચન મા આખહા જ્યા ચ્યાલ વોનાયા નાંય માગે, જોવે તુમા એહેકેન કોઅહા, તે એહેકેન ઓઅરી જેહેકોય ચોખ્ખી વસ્તુ કુત્રહા આગલા ટાકી દેયના, એને ડુકરાહા આગલા મોતી ટાકના કાહાકા ચ્યે પાગહાતોળે ચ્યાહાન છુંદી ટાકી એને પાછે તુમહેવોય હમલો કોઅરી.”
ઓ ડોંગ્યાહાય, આકાશ એને દોરત્યે બારામાય પારાખતા તુમહાન આવડેહે, બાકી આમી યા સમાયામાય પોરમેહેર કાય કોઅરા માગહે ચ્યા બારામાય તુમા નાંય હોમજે?
ઈ વોનાઈન પ્રભુય જોવાબ દેનો, “ઓ ડોંગ્યાહાય, કાય આરામા દિહે તુમહે ડોબહાલ એને ફૂરક્યાહાલ છોડીન પાંઈ પાજા નાંય લી જાત?
ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, હાચ્ચાં “તુમા માન એહેકોય આખલા, કા ઓ ડાકટાર, તું પોતાલ હારો કોઓ! કાપરનાહુમ ગાવામાય ઓલા બોદા કોઅયા આમા વોનાજે, તી તું ઈહીં આપહે ગાવામાય કોઓ.”
એને તોજ માય મોઠા પાપ હેય તે તુલ બિજા પાપ કોઅનારા માઅહાલ દોષ લાવાં નાંય જોજે. ઓ ડોંગ્યા, પેલ્લા તો મોઠા પાપ હુદરાવી લે, તોવે તું તો બાહા પાપ હુદરાવા મોદાત કોઇ હોકતોહો.
યોક દિહી બુતે ચ્યાહાલ આખ્યાં, “ઈસુવાલ આંય જાંઅતાહાંવ, એને પાઉલાલબી વોળખુહુ, બાકી તુમા કું હેતાં?”