19 “આપહેહાટી દોરત્યેવોય મિલકાત મા બોઈ થોવહા, કાહાકા જાં કિડે એને કાટ બોગડાવતેહે, એને જાં બાંડ ગુઉ તોડીન ચોરી કોઅઇ લેય જાતાહા.
ઈસુવાય ચ્યાએછે પ્રેમથી એઅયા એને ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તો હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જોવે એહેકેન કોઅહે, તોવે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.”
બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત યોકઠી કોઆ, જાં ચ્યાલ ઉદાડા નાંય બોગડાવે, એને કાટ નાંય લાગે, એને બાંડ યેયન ચોરી બી નાંય કોએ.
એહકોયજ ચ્યા માઅહા આરે ઓઈ જીં બોદા કાય પોતાહાટી યોખઠા કોઅહે, બાકી પોરમેહેરા સેવા કોઅરાહાટી પોતે મિલકાતે એને શક્તિ ઉપયોગ નાંય કોએ.”
તુમહે મિલકાત વેચી દિયા, એને ગોરીબાહાન દાન દિયા; એને મોજરાય નાંય જાય ઓહડી ઠેલી રાખા, બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત બેગા કોઅયા, તાં ઘોટી નાંય જાય, જ્યા પાહાય બાંડ નાંય યેય, એને ઉદાડા નાંય ખાય.
બાકી ઈ જાંઆઈ લીયા, કા જો ગાઆ માલિકાલ એહેકોય માલુમ રોતા, કા બાંડ કોઅહે વેળાઈયે યી, તે તો જાગતો રોતો; એને પોતે ગોઆમાય ચોરી નાંય ઓઅરા દેતો.
ઈ વોનાયને ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તો હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જો એહેકોય કોઅહે, તે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.”
ચ્યાલ નિરાશ દેખીન, ઈસુવે આખ્યાં, “માલદાર લોકહાન પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅના બોજ કોઠાણ હેય.
યા દુનિયા મિલકાતવાળા હેય ચ્યાહાન આદેશ દે કા ચ્યા ફુલાય નાંય જાય, એને પારવાય જાનારા પોયહાવોય આશા નાંય કોએ, બાકી પોરમેહેરાવોય આશા કોએ, જો આપહે આનંદાહાટી બોદ્યો વસ્તુ દેનલ્યો હેય.
તુમહે જીવનમાય લોબ નાંય રા જોજે, એને જીં તુમહેપાય હેય, ચ્યામાય આનંદિત રા, કાહાકા પોરમેહેરે પોતે આખ્યાહા, “આંય તુલ કોદહીજ નાંય છોડું, એને તુલ આંય કોદહીજ દુર નાંય કોઅઉ.”