6 ધન્ય હેય ચ્યે, જ્યાહાન ન્યાયપણા જીવન જીવાહાટી મોઠી ઇચ્છા હેય, કાહાકા પોરમેહેર ચ્યાહાન તૃપ્ત કોઅરી.
ચ્યાય બુખ્યહાન હારી વસ્તુકોય દારાયે તાંવ લોગુ ખાવાડ્યા એને મિલકાતવાળહાન રીતે આથે કાડી દેના.
ધન્ય હેય તુમા, જ્યેં બુખે હેય, કાહાકા તુમા દારાયન મોરસાય જાહા. ધન્ય હેય તુમા, જ્યા આમી રોડતાહા, કાહાકા તુમા ઓહાહા.
“હાય તુમહાવોય, જ્યા આમી ભરપુરીકોય ખાતહા, કાહાકા તુમા બુખા રાહા. હાય તુમહાવોય, જ્યા આમી ઓહતાહા, કાહાકા તુમા રોડહા એને કોકળાહા.”
બાકી આંય જીં પાઆય દિહી, તાંમાઅને જીં માઅહું પીયી, તો કાદે દિહે પિહો નાંય ઓરી, બાકી જીં પાઆઈ આંય દિહી, તો ચ્યામાય યોક ઝરો બોની જાય, જીં ચ્યાલ અનંતજીવન દેઅરી.”
જીં ખાઅના બોગડી જાહે ચ્યાહાટી મેહનાત મા કોઅહા, બાકી જીં ખાઅના અનંતજીવના લોગુ ટોકનારા હેય ચ્યાહાટી મેહનાત કોઆ. તી તુમહાન માઅહા પોહો દી, કાહાકા પોરમેહેર આબહે ચ્યાલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.”
પાછે સણા છેલ્લે દિહે, મતલબ મુખ્ય દિહી આતો, ઈસુ ઉબો રોયન મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, “જીં કાદા માઅહું પીહાં હેય તી માયેપાંય યેય, એને પિયે.
“ચ્યે પાછે બુખ્યેં એને પિહયે નાંય રોય, એને ચ્યે આમી દિહાકોય કા તે કોઅહિબી ગરમીકોય બાળલે નાંય જાય.