43 તુમા વોનાય ગીઇલે હેય કા, નિયમશાસ્ત્ર માય કાય લોખલાં હેય, તુમા બીજહા આરે પ્રેમ કોઅજા, એને તુમહે દુશ્માન વોય દુશ્માની કોઅજા.
તો આબહા એને આયહેલ માન દે, જેહેકોય પ્રેમ પોતાવોય રાખતોહો તેહેકોય બીજહાવોય રાખ.”
“તુમા વોનાય ચુકલેં હેય, કા પોરમેહેરાય આમે આગલા ડાયા લોકહાન આખલા આતા કા ‘માઆઇ નાંય ટાકના,’ ‘એને જો કાદો માઆઇ ટાકી ચ્યાલ કોચર્યેમાય દોષ પાત્ર ગોણવામાય યી’.
તુમા જીં આગના આખલી હેય તી વોનાય ચુકલેં હેય કા, વ્યબિચાર મા કોઅહા.
જો તુમા ચ્ચા ખાસ નિયમા આગનાયેહેલ પુર્યો કોઅતાહા જ્યો પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલ્યો હેય, “કા તું પોતાના પોડુસીવોય પોતે હારકો પ્રેમ રાખ,” તે તુમા હારાં કોઅતાહા.
યાહાટી આમહાન ચ્ચાથી ઈ આગના મીળહી, જો કાદો પોરમેહેરાવોય પ્રેમ કોઅહે, ચ્યાલ વિસ્વાસી બાહાવોય બી પ્રેમ કોઅરા જોજે.