24 તોવે તું તીં દાન દેવાળામાય થોવી દે, એને જાયને પેલ્લા ચ્યા માઅહા આરે હોમજી લાં જો એને તોવે યેઇન તીં બેટ ચોડાવ.
ઓ ડોંગ્યા મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુવાહાય, એને પોરૂષી લોકહાય તુમહાવોય હાય, તુમા ફુદીના, એને સોફ, એને જીરા દોસમો ભાગ દેતહા, બાકી તુમાહાય નિયમશાસ્ત્રા ગંભીર વાતો એટલે ન્યાય, એને દયા, એને બોરહાલ છોડી દેનહા, ગોમે તે તુમા યાલ બી કોઅતા રોતા, એને યાલ બી નાંય છોડતા.
યાહાટી કા જોવે તું પોતાના દાન દેવાળામાય વેદ્યેવોય લેય યેનો, એને તાં તુલ યાદ યેય, કા કાદા માઅહા તુમહેકોય નુકસાન ઓઅયા.
મીઠાં યોક જરુરી વસ્તુ હેય, જોવે મીઠાં ચોવવોગાર ઓઅઇ જાય, તે તી પાછી કોવેજ ખારાં નાંય બોની હોકે, તુમા યોક-બીજાહાતે ઇળીમીળીન એને યોક બીજાહાતે શાંતીમાય રા જોજે.”
યાહાટી માઅહું પેલ્લા પોતે જીવના તાપાસ કોઅય લેય, કા પોતે જીવન બરાબર હેય કા નાંય, એને યે રીતેકોય પ્રભુ બાખે એને વાટકામાઅને દારાખા રોહો પિયે.
મા ઇચ્છા હેય કા, બોદી જગ્યા સોબાયેહેમાય માટડા જ્યા પવિત્ર જીવન જીવતાહા, ચ્યા પોતાના આથ ઉચા કોઇન, ગુસ્સો એને બોલા-બોલી કોઅયા વોગાર પ્રાર્થના કોઅયા કોએ.
યાહાટી તુમા આપસમાય યોક બિજા હામ્મે આપહે-આપહે પાપાહા કોબુલ કોઆ, એને યોકા બિજા હાટી પ્રાર્થના કોઆ, જ્યાકોય હારાં ઓઅય જાહા, ન્યાયી માઅહા પ્રાર્થનાયે બો બોદી અસર ઓઅય હોકહે.