23 યાહાટી કા જોવે તું પોતાના દાન દેવાળામાય વેદ્યેવોય લેય યેનો, એને તાં તુલ યાદ યેય, કા કાદા માઅહા તુમહેકોય નુકસાન ઓઅયા.
ઓ આંદળાહાય, કું મોઠા હેય, બેટ મોઠી કા વેદી જ્યેકોય બેટ પવિત્ર બોનહે?
તોવે તું તીં દાન દેવાળામાય થોવી દે, એને જાયને પેલ્લા ચ્યા માઅહા આરે હોમજી લાં જો એને તોવે યેઇન તીં બેટ ચોડાવ.
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં એએ, તો કાદાલ એહેકેન આખના નાંય, કા માયે તુલ હારો કોઅયો બાકી જો એને યાજકાલ દેખાડ એને તું ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો, ચ્યા બારામાય મૂસાય આગના કોઇન આખહી તી બેટ આઈન દે, ચ્યા લોકહા સાબિત્યે હાટી.”
એહેકેન જોવે તુમા ઉબા રોઇન પ્રાર્થના કોઅતાહા, તોવે પેલ્લા ચ્યાહાન માફ કોઅરા જ્યાંય તુમહે વિરુદમાય બુલ કોઅયી ઓરી. યાહાટી કા તુમહે પોરમેહેર જો હોરગામાય રોહે તેરુંબી તુમહાન તુમહે પાપ માફ કોઅય.
જોવે ચ્યા ખાં બોઠલા આતા તોવે જાખી ઉબા રોઇન પ્રભુ ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, એએ, મા આરદી મિલકાત ગોરગોરીબાહાલ દેય દાહું, એને માયે કાદા પાયને બી ખોટયેરીતે કર લેદા ઓરીતે ચ્યાલ ચાર ગોણા પાછો દિહી.”