9 એને પોતે મોનામાય એહેકોય નાંય વિચાર કોઅના કા આબ્રાહામ આપહે આબહો હેય, બાકી આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ કા, પોરમેહેર આબ્રાહામાહાટી યા દોગડાહા પાયને બી પોહેં પૈદા કોઅઇ હોકહે.
ચ્યા મોનામાઅને, ખારાબ વિચાર, વ્યબિચાર, ચોરી, ખૂન, પારકી થેએ,
તોવે તો મોનામાય વિચાર કોઅતો લાગ્યો, માન નાંય ખોબાર કા આંય કાય કું? કાહાકા મા બોદો પાક થોવા હાટી મોઠો જાગો નાંય હેય.
તોવે ચ્યાય બોંબલીન આખ્યાં, ‘ઓ આબા આબ્રાહામ, મા વોય દયા કોઇન લાજરસાલ દોવાડી દે, યાહાટી કા તો પોતાની આંગઠી પાઅયામાય બુડવીન મા જીબેલ હેળી કોઅય, કાહાકા આંય યા આગડામાય તોડપી રિયહો.’
ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “આંય તુમહાન આખહુ, જો યા લોક ઠાવકા રોય જાય તે દોગડા બોમલી ઉઠી.”
યાહાટી એહેકેન જીવા કા લોકહાન ખોબાર પોડે તુમાહાય પાપ કોઅના બંદ કોઅઇ દેનહા. એને પોતે મોનામાય એહેકોય નાંય વિચાર કોઅના કા આબ્રાહામ આપહે આબહો હેય; બાકી આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ કા, પોરમેહેર આબ્રાહામાહાટી યા દોગડાહા પાયને બી પોહેં પૈદાહા કોઅઇ હોકહે.
બાકી ઈસુવે ચ્યાહા મોના વિચાર જાંઆઈન આખ્યાં, “તુમહે મોનામાય કાહા ખારાબ વિચાર કોઅતાહા?
ઈ દેખીન, જ્યેં પોરૂષીય ઈસુલ ખાં હાદ્યેલ, તો મોનામાય વિચાર કોઅરા લાગ્યો, “જો ઓ ભવિષ્યવક્તો રોતો તે જાંઆઈ જાતો કા ઈ જીં ચ્યાલ આથ લાવી, રીયહી તી કું એને કોહડી બાય હેય, કાહાકા તી તે પાપી બાય આતી.”
ચ્યાહાય જાવાબ દેનો, “આમા આબ્રાહામા કુળામાઅને હેજે, એને કાદે દિહી કાદા ચાકાર નાંય બોન્યા, તું કેહેકેન આખતોહો કા તુમહે છુટકો ઓઅઇ જાય?”
માન ખોબાર હેય કા તુમા આબ્રાહામા કુળામાઅને હેતા, તેરુંબી તુમા મા હિકાડના નાંય પાળ્યાં, યાહાટી તુમા માન માઆઇ ટાકાં કોઅતાહા.
આમે આબહો આબ્રાહામ તો મોઅઇ ગીયો, કાય તું ચ્યા કોઅતો મોઠો હેય? એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઅઇ ગીયા, તોવે તું પોતાલ કાય હોમાજતોહો?”
“ઓ બાહાહાય, તુમા જ્યા આબ્રાહામા પીડી હેતા, એને પોરમેહેરા બિક રાખનારા ગેર યહૂદી લોકહાય, પોરમેહેરાય આપહે પાહી ઈસુ બારામાય ઓ સંદેશ દોવાડલો હેય જો લોકહાન બોચાડેહે.
સિમોન પિત્તરાય હોમજાડ્યા, કા પોરમેહેરાય પેલ્લાને-પેલ્લા કેહેકેન ગેર યહૂદીયાહાવોય કોહડી કૃપા કોઅયી કા ચ્યાહામાઅને કોલહાક લોકહાન પોતાના લોક બોના નિવડયા.
તે યહૂદી ઓઅના લીદે આપા આપહે આગલ્યાડાયા આબ્રાહામા બારામાય કાય આખજે? કાય ચ્યાલ શારીરિકરીતે કાય મિળ્યાં?