7 એને જલદી જાયન ચ્યા શિષ્યહાન આખા કા તો મોઅલા માઅને પાછો જીવી ઉઠયોહો, એને તો તુમહે પેલ્લા ગાલીલ ભાગામાય જાહે, તાં તુમા ચ્યાલ એઅહા, એઆ, માયે તુમહાન આખી દેનહા.”
એઆ, માયે તુમહાન પેલ્લાજ ઈ બોદા ઓઅરી ચ્યા બારામાય આખી દેનહા.
બાકી મા મોઅલાહામાઅને જીવી ઉઠના પાછે, આંય તુમહે પેલ્લા ગાલીલ ભાગામાય જાહીં, એને તાં મીળહી.
તોવે ઈસુવે ચ્યેહેન આખ્યાં, “મા બીયહા, મા શિષ્યહાન જાયન આખા કા ગાલીલ ભાગામાય જાય તાં માન દેખી.”
ચ્યો બીઈન મોઠા આનંદા હાતે કોબારથી જલદીથી જાયને ચ્યા શિષ્યહાન ખોબાર દાંહાટી દાંહાદી ગીયો.
તી ઈસુવા શિષ્યહાપાય ગિઇ એને શિષ્યહાન આખ્યાં કા કાય જાયલા હેય, શિષ્ય ઈસુવાહાટી રોડતા એને કોકાળતા આતા.
જોવે ચ્યાહાય ઈસુલ વોળખ્યો, તોવે ચ્યા બેની શિષ્ય પાછી યેરૂસાલેમ વોળી ગીયા, ચ્યાહાય ચ્યાહા બિજા શિષ્યહાન આખ્યાં કા કાય જાયલા આતા, બાકી ચ્યા યાવોય બોરહો નાંય કોઅતા આતા.
જ્યા યોકઠા ઓઅલા આતા ચ્યાહાય આખ્યાં, “પ્રભુ જો હાચુલ જીવી ઉઠયોહો, એને સિમોન પિત્તરાલ દેખાયહો.”
એને આમીંજ યો વાતો બોને ચ્યા પેલ્લા તુમહાન માયે આખી દેના, યાહાટી કા જોવે ઈ બોને તોવે તુમા માયેવોય બોરહો કોઆ.
બાકી યો વાતો માયે યાહાટી તુમહાન આખી દેન્યો, કા જોવે તો સમય યેય, તોવે તુમહાન યાદ યેય, કા માયે તુમહાન પેલ્લા આખી દેનલા આતા. જોવે તુમા શુરવાતમાય મા શિષ્ય બોન્યા, તોવે તુમહાન યાહાટી નાંય આખ્યાં કાહાકા આંય તુમહેઆરે આતો.”
એને ચ્યાલ કોબારેમાય ડાટી દેનો, જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય ચ્યાનુસાર તીજે દિહી પોરમેહેરાય ચ્ચાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો કોઅયો.
પાછે પાચહોવ કોઅતા વોદારે શિષ્યહાન યોકહાતે દેખાયો, ચ્ચામાઅને બોજ લોક આમી લોગુ જીવતા હેય, એને કોલહાક લોક મોઅઇ ગીયા.