4 એને ચ્યા ધાકા કોઅઇ રાખવાળ્યા કાપી ઉઠયા, એને મોઅલા માઅહા રોકા ઓઅઇ ગીયા.
ચ્યો શિષ્યહાન ખોબાર કોઅરાહાટી જાઈજ રિઅલ્યો આત્યો, કા જ્યા સીપાડા કોબારે ઈહીં રાખવાળી કોએત ચ્યાહામાઅને વોછાહાય શેહેરમાય યેઇન બોદ્યો વાતો મુખ્ય યાજકાહાલ આખ્યો.
ચ્યા રુપ વીજે હારખા એને ચ્યા ફાડકે બરફા હારકે ઉજળેં આતેં.
હોરગા દૂતહાય બાઈહેલ આખ્યાં, “બીયહા મા, આંય જાંઅહું કા તુમા ઈસુવાલ જો હુળીખાંબાવોય ચોડાવામાય યેનેલ ચ્યાલ હોદત્યોહો.
તોવે તો દિવો માગીન માજે દાંહાદી ગીયો, એને કાપતોજ પાઉલ એને સિલાસા આગલા પોડયો.
જોવે માયે ચ્યાલ દેખ્યો, તે આંય તારાત ચ્યા પાગહાપાય મોઅલા માઅહા હારકો પોડી ગીયો, બાકી તારાત ચ્યે ચ્યા જમણો આથ માન લાવીન આખ્યાં, “બીયહે મા, આંય પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.”