23 પિલાત રાજાય આખ્યાં, કા “કોહડા હાટી, એલે કાય ગુનો કોઅયોહો?” બાકી ચ્યા પાછા જોરમાય બોંબાલતા લાગ્યા કા, “એલાલ હુળીખાંબે ચોડવી દિયા.”
પિલાત રાજાય ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તોવે જ્યાલ તુમા ખ્રિસ્ત આખતેહે ચ્યા ઈસુવાલ કાય કોઅઉ?” ચ્યા બોદહાય આખ્યાં, “ચ્યાલ હુળીખાંબે ચોડવી દિયા.”
પિલાતેં એઅયા કા, ચ્યાથી કાયજ નાંય ઓઈ હોક્યા, ઉલટાં વિરુદ વોદતાંજ જાય, તોવે ચ્યે પાઆય લેઈને લોકહા દેખતે આથ દોવ્યા, એને આખ્યાં, “આંય એલા ન્યાયી માઅહાલ માઆઇ ટાકનાથી નિર્દોષ હેતાઉ, તુમાંજ ચ્યા જિમ્મેદાર હેય.”
પિલાત રાજાય મુખ્ય યાજકાલ એને લોકહાન આખ્યાં, “યા માટડામાય કાય ગુનો નાંય દેખાય.”
ચ્યાલ માઆઇ ટાકના લાયકે કાયજ દોષ નાંય મિળ્યો, તેરુંબી પિલાત રાજાલ વિનાંતી કોઅયી, કા ચ્યાલ માઆઇ ટાકલો જાય.
જોવે બોજ જગડો જાયો, તે સૈન્યા-દલા સરદારાય યે બિકથી કા ચ્યા પાઉલા ટુકડા-ટુકડા નાંય કોઅઇ ટાકે, સૈન્યા-દલાલ આગના દેની કા ઉતી પોડીન સોબાયે સભાસદહા વોચ્ચેથી પાઉલાલ બળજબરીથી કાડા, એને કિલ્લામાય લેય યા.
તોવે ચ્યાહાય મોઠેરે બોંબલીન કાન ડુકી લેદા, એને યોખઠા ઓઇન ચ્યાવોય ટુટી પોડ્યા.