74 તોવે પિત્તર હારાપ દાં લાગ્યો એને કોસામ ખાયન આખતો લાગ્યો કા, “આંય એલા માઅહાન નાંય વોળખું, જ્યા માઅહા બારામાય તુમા વાત કોઅતાહા.” તોવે ચ્યેજ ગેડયે કુકાડ વાહાયો.
જ્યેં શરીરાલ માઆઇ ટાકી હોકતેહેં, બાકી ચ્યે આત્માલ નાશ નાંય કોઅઇ હોકે, ચ્યાહાન મા ગાબરાયાહા, બાકી જો શરીર એને આત્મા બેન્યાહાન બોસામકોળીમાય ટાકી હોકહે ચ્યા પોરમેહેરાલ ગાબરાજા.
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં કા આંય તુલ હાચ્ચી વાત આખહુ કા આજે રાતી કુકાડ વાહાય ચ્યા પેલ્લા તું તીનદા એહેકેન આખહે કા આંય ચ્યાલ નાંય વોળખું.
થોડી વાઆમાય તાં ઉબા રીઅલા માઅહાય યેયન પિત્તરાલ આખ્યાં નોક્કી તું હોગો ચ્યા માઅનોજ હેતો, તો બોલી હોગી તુલ દેખાડી દેહે.”
તોવે ચ્યેજ ગેડયે કુકાડ બીજાદા વાહાયો એને પિત્તરાલ ઈસુવા આખલી વાત યાદ યેની, “કુકાડ વાહાયી ચ્યા પેલ્લા તું માન તીનદા નાકાર કોઅઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે” એને તોવે પિત્તર ચ્યા પોતે દુ:ખાલ તાબામાંય નાંય કોઅઇ હોક્યો એને તો હુંઅકા ટાકીન રોડાં લાગ્યો.
બોદા લોકહાય જાવાબ દેનો, “એલા લોય આમહેવોય એને આમહે પાહાહાવોય ઓઅઇ.”
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આંય તુલ હાચ્ચાં આખતાહાવ કા આજે રાતી કુકાડ બેનદા વાહાયી ચ્યા પેલ્લાજ, તું માન તીનદા નાકાર કોઅઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે.”
બાકી તો નાંય માન્યો એને ચ્યે આખ્યાં, “તું કાય આખતીહી તીં આંય જાંઉ નાંય એને હોમજુ બી નાંય” પાછો તો દરવાજા બાઆ ગીયો ઓલહામાય કુકાડ વાહાયો.
પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ માટડા, તું કાય આખતોહો તી માન હોમાજુજ નાંય પોડે?” તો આજુ બોલહે તોવે ચ્યેજ ગેડીયે કુકાડ વાહાયો.
પિત્તરે પાછા નાકાર કોઅય દેના એને તારાત કુકાડ વાહાયો.
કાહાકા મા એહેકેન ઇચ્છા આતી, કા આંય મા યહૂદી બાહહાહાટી જ્યા મા પોતાના કુટુંબ વાળહા ભલાયે માયેવોય હારાપ લેય લાવ, કા આંય ખ્રિસ્તાપાઅને આલાગ ઓઅય જાવ.
જો કાદાં પ્રભુવોય પ્રેમ નાંય કોએ તે તો સ્રાપિત હેય. ઓ આમહે પ્રભુ યે.
આંય જ્યાહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ, ચ્યાલ આંય હિકાડતાહાવ એને ડૉડ બી દેતહાવ, જેથી ચ્યે હારેં બોની જાય. યાહાટી હારાં કોઅરાહાટી લાગી રો, એને પાપ કોઅના બંદ કોઅય દે.