25 તોવે ચ્યાલ દોઅય દેનારો યહૂદાય આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, તો આંય હેતાઉ કા?” ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં “તુયે પોતેજ આખી દેના.”
આટામાય સલામ લેઅના એને લોક ચ્યાહાન ગુરુ આખતાહા ઈ ચ્યાહાન બોજ ગોમહે.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
તોવે યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો બાર શિષ્યહા માઅને યોક શિષ્ય આતો, તો મુખ્ય યાજકાહાપાય ગીયો એને આખ્યાં.
યહૂદા ઇસ્કારીયોત યેનો, એને તારાતુજ ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, સલામ” એને ચ્યે ચ્યાલ બોજ ગુળા દેના.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં, બાકી આંય આખતાહાવ કા આમી પાછે તુમા માઅહા પોહાલ બોજ સામર્થ હાતે પોરમેહેરા જમણી એછે બોઠલો એઅહા એને આકાશા વાદળામાઅરે યેતો એઅહા.”
જોવે ઈસુ પિલાત રાજા હામ્મે ઉબો આતો, તોવે ચ્યા રાજાય ચ્યાલ એહેકેન પુછ્યાં, કા “કાય તું યહૂદીયાહા રાજા હેતો કા?” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “તું પોતેજ ઈ આખી રિયહો.”
તોવે બોદહાય પુછ્યાં, “તોવે તું પોરમેહેરા પોહો હેતો કા?” ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “તુમા આખતાહા, કાહાકા આંય હેતાંવ.”
પિલાત રાજાય આખ્યાં, “તોવે તું રાજા હેતો કા?” ઈસુવે જવાબ દેનો, “આંય રાજા હેતાઉ, એહેકેન તું આખતોહો, મા જન્મો લેયના એને દુનિયામાય યેયના કારણ હેય, કા હાચ્ચાયે બારામાય હિકાડી હોકુ, જ્યેં હાચ્ચાં પાળતેહે ચ્યે મા વાત વોનાતેહે.”
ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.”