21 જોવે ચ્યા ખાત તોવે ચ્યાય આખ્યાં કા આંય તુમહાન હાચ્ચી વાત આખતાહાવ તુમહેમાઅનો યોક જાંઆ માન દોઈ દી.
આમી પાસ્કા સણ એને બેખમીર બાખ્યે સણ બેન દિહયા પાછે સુરુ ઓઅનારો હેય, એને માન, માઅહા પોહાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવાહાટી દોઆડી દી.
જોવે ચ્યા ઈ વાત વોનાયા, ચ્યાહાન બોજ દુઃખ લાગ્યા, એને ચ્યા પાછા-પાછા સાવાલ પુછા લાગ્યા કા, “કાય તો આંય હેતાઉ કા?”
આંય તુમા બોદહા બારામાય નાંય આખું, કાહાકા માયે જ્યાહાન નિવડી લેદલા હેય, આંય ચ્યાહાન જાંઅતાહાંવ, બાકી એહેકેન યાહાટી ઓઈ રીઅલા હેય કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તી પુરાં ઓરા જોજે, કા જ્યાંય મા આરે ખાઅના ખાદાં, ચ્યાય માન દોગો દેનો.
યો વાતો આખ્યો પાછે ઈસુ મોનામાય દુ:ખી ઓઅય ગીયો, એને શિષ્યહાન આખ્યાં, આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, તુમહેમાઅને યોક જાંઆ માન દોઅય દી.
તોવે ચ્યા શિષ્ય એહેકેન શંકા કોઅતા આતા, કા તો કા બારામાય આખહે, યોકા બિજા એછે એઅતા લાગ્યા.
એને દુનિયા કોઅહાબી જોનાવર પોરમેહેરાથી દુબલાં નાંય હેય, ચ્યા હામ્મે બોદ્યોજ વસ્તુ ખુલ્લ્યો એને પ્રગટ હેય બાકી તો તોજ હેય જ્યાલ આપહે ઇસાબ દાં પોડી.
એને આંય ચ્યા લોકહાન માઆઇ ટાકી દિહી, જ્યેં ચ્યે શિક્ષણા અનુસરણ કોઅતેહે, એને બોદી મંડળ્યેહેન ખોબાર પોડી જાય કા આંયજ હેતાંવ જો બોદા માઅહા વિચાર એને ઉદેશ્ય પારખ કોઅતાહાંવ, આંય તુમહામાઅને દરેકા તુમહેકોય કોઅલા ગીઅલા કામહાનુસાર ડૉડ દિહી.