16 પાછે તો ઈસુવાલ ચ્યાહા આથામાય દોઆડી દેઅના મોકો હોદતો લાગ્યો.
એને ચ્યે આખ્યાં ચ્યાલ આંય તુમહે કોબજે કોઅઇ દિહી, તુમા માન કાય દાહા? ચ્યાહાય ચ્યાલ તીહી ચાંદ્યે સિક્કા તોલીન દેય દેના.
“બેન દિહયા પાછે, બેખમીર પાસ્કા સણા પેલ્લે દિહે શિષ્યહાય ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં તું આમહાન કેછ દોવાડા માગતોહો કા આમા પાસ્કા ખુશ્યે હાટી ખાઅના તિયાર કોઅજે કા આપા ખાજે?”
ચ્યા ઈ વાત વોનાઈન ખુશ ઓઅઇ ગીયા, એને ચ્યાલ પોયહા દાંહાટી વાયદો કોઅયો, પાછે તો ઈસુવાલ ચ્યાહા આથામાય દોઆડી દેઅના મોકો હોદતો લાગ્યો.
પાછે યહૂદા ઈસુવાલ ચ્યાહા આથામાય દોઆડી દેઅના મોકો હોદતો લાગ્યો, કા દંગો કોઅયા વોગાર ચ્યાહા આથામાય દોઆડી દેય.
જોવે પાઉલે જીં પોરમેહેરા હામ્મે હાચ્ચાં હેય, તી કોઅરા એને પોતાની લોબ લાલચવોય તાબામાંય રાખના એને પોરમેહેરાથી યેનારા ન્યાયા બારામાય આખા શુરવાત કોઅયા, ફેલિક્સાય બિઅતો-બિઅતો જોવાબ દેનો, “યે સમયે તું જો, જોવે માયેપાંય સમય રોય, આંય પોતે તુલ હાદી લિહીં.”
આમહે વિસ્વાસી બાહા અપુલ્લોસાલ માયે બોજ વિનાંતી કોઅઇ, કા બિજા વિસ્વાસી લોકહાઆરે ચ્યાહાન મિળાં જો, જ્યા વિસ્વાસી તુમહે ઈહીં યેનલા, બાકી આમી ચ્યા જાઅના ઇચ્છા નાંય હેય, બાકી જોવે હારો મોકો મિળી, તોવે યેય જાય.