8 એને ચ્યે મૂરખ્યેંહેય હોમાજદારહયેલ આખ્યાં, તુમહે જૈતુના તેલામાંઅને વાયજ આમહાનબી દિયા, કાહાકા આમહે દિવા ઉલાય જાં કોઅતાહા.
“પાછે ઈસુય ચ્યાજ શિષ્યહાન આખ્યાં, જોવે આંય, માઅહા પોહો પાછો યીહીં, તોવે હોરગા રાજ્ય ચ્યે દોહો કુંવારીયેહે પરમાણે ઓઅરી; જ્યો પોતાના દિવા લેઈને વોવડાલ મિળાં નિંગ્યહો.
તોવે બોદ્યો કુંવારીયો ઉઠીન ચ્યેહે દિવા હારાં કોઅરા લાગ્યો.
બાકી હોમાજદારહ્યેય જાવાબ દેનો કા ઈ તેલ આમે એને તુમહેહાટી પુરાં નાંય ઓઅરી, હારાં તે ઈ હેય કા તુમા વેચનારાહાપાંય જાયને પોતાહાટી વેચાતાં લીયા.
એને પોતે મોનામાય એહેકોય નાંય વિચાર કોઅના કા આબ્રાહામ આપહે આબહો હેય, બાકી આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ કા, પોરમેહેર આબ્રાહામાહાટી યા દોગડાહા પાયને બી પોહેં પૈદા કોઅઇ હોકહે.
તુમા સાદા કામ કોઅરાહાટી તિયારી રા એને મા યેયનાહાટી પુરી રાત દિવા હોલગાડી રાખા.
તોવે ચ્યાય બોંબલીન આખ્યાં, ‘ઓ આબા આબ્રાહામ, મા વોય દયા કોઇન લાજરસાલ દોવાડી દે, યાહાટી કા તો પોતાની આંગઠી પાઅયામાય બુડવીન મા જીબેલ હેળી કોઅય, કાહાકા આંય યા આગડામાય તોડપી રિયહો.’
ચ્યાહાટી તુમા હાચવીન રા, કા તુમા કાય વોનાતેહે? કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.”
સિમોનાય જોવાબ દેના, “તુમા માયેહાટી પ્રભુ પાય પ્રાર્થના કોઆ કા જીં વાત તુયે આખી, ચ્યેહેમાઅને કોઅહિબી માયેવોય નાંય યી પોડે.”
યાહાટી પોરમેહેરાય આમહાન વાયદો કોઅયોહો કા આપા આરામા જાગામાય જાહું, તે આમહાન બોજ હાચવીન રા જોજે, કા તુમહેમાઅને કાદોબી જાંઆ ચ્યામાય જાઅના રોય નાંય જાય.
વોનાય, જ્યા સૈતાના ટોળા હેય, ચ્યા એહેકેન હોમાજતાહા કા ચ્યા પોરમેહેરા નિવાડલા લોક હેતા, બાકી હેય નાંય, એને જુઠા બોલતાહા, આંય એહેકેન કોઅહી કા યહૂદી યેયન તો હામ્મે પાગે પોડી, એને ઈ જાંઆય લી કા, આંય તુમહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ.