5 જોવે વોવડાલ યાં વાઆ લાગી ગીયી, તોવે ચ્યે બોદહયેન નિંદ યા લાગી, એને ચ્યો હૂવી ગીયો.”
બાકી જોવે મૂર્ખ ચાકાર એહેકેન વિચાર કોઆ લાગે કા, મા માલિકા યેયના આજુ વાઆ હેય.
“બોજ દિહયા પાછે ચ્યા ચાકારાહા માલિક યેનો એને ચ્યાહાપાઅને ઇસાબ લેતો લાગ્યો.
બાકી જ્યો હોમાજદાર આત્યો ચ્યેહેય દિવા આરે સીચહયેમાય જૈતુના તેલ બી બોઅઇ લેદા.
“આરદ્યે રાતી બોંબલા લાગ્યે: એઅયા, વોવડો યેય રિયહો, ચ્યાલ મિળાં ચાલા.”
તો પાછો શિષ્યહાપાય યેનો તોવે ચ્યે ચ્યાહાન હુતલા દેખ્યા એને પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તુમહાન યોક કલાક બી નાંય જાગતા રોવાયાં?
પાછા યેઇન ઈસુય ચ્યાહાન હુતલા દેખ્યા, કાહાકા ચ્યાહા ડોળા નિંદે કોઇન બાઆય ગીઅલા આતા.
તાંઉ માઅહે જખરિયા વાટ એએઈ રોઅલે તો ઓલીબોદી વાઆ દેવાળામાય કાહા રિયો ચ્યા ચ્યાહાન નોવાય લાગી.
બાકી જોવે ચાકાર એહેકેન વિચાર કોઆ લાગે કા, મા માલિકા યેયના આજુ વાઆ હેય, એને એહેકોય આખીન બિજા ચાકાર એને ચાકારીહીન ઠોકાં લાગે, એને ખાતો પિતો લાગે, સાકાટ બોની જાય.
આંય તુમહાન આખહુ, તો તારાત ચ્યાહા ન્યાય કોઅરી, બાકી જોવે આંય, માઅહા પોહો પાછો યીહીં, તોવે માન દોરતીવોય માયેવોય બોરહો કોઅનારા કોલાં લોક મિળી?
પાછો, ઈસુ બિજા દાખલા દેયન યહૂદીયાહા આગેવાનાહાઆરે વાત કોઆ સુરુ કોઅયા, “યોક માઅહાય ચ્યા રાનામાય દારાખા વાડી લાવી, પાછે ચ્યાય ચ્યા રાનાલ કોલહાક ખેડુતાહાન બાગે દેય દેના એને બિજા દેશા એછે બોજ દિહયા હાટી લાંબ પારદેશ નિંગી ગીયો.
તુમા એહેકોય જરુર કોઅયા કોઆ, કાહાકા તુમા સમયાલ જાંઅતેહે, યાહાટી આમી તુમહાન નિંદે માઅને જાગી ઉઠીન સાવધાન ઓઅય જાઅના સમય યેય ગીયહો, કાહાકા જ્યા સમયે આપહાય બોરહો કોઅલો આતો, ચ્યા સોમાયા વિચાર કોઆ આમી આપહે તારણ પાહી હેય.
યાહાટી માઅહે એહેકેન આખતેહે, “તું જો હૂવી જાનારો જાગી જો, એને મોઅલા માઅને જીવી ઉઠ, તે ખ્રિસ્તા ઉજવાડો તોવોય ચોમકી.”
સાવચેત ઓઆ, એને જાગતા રા, કાહાકા તુમહે દુશ્માન સૈતાન તુમહે તાપાસ કોઅતો ફિરતો રોહે એટલે તુમહે નાશ કોઅય દેય, રેકનારા સિંહી વાગા હારકો હેય, તો યા હોદમાય રોહે, કા કાલ ફાડી ખાઉં.
બાકી જાવ લોગુ આંય નાંય યાંવ તાંવ લોગુ માયેવોય મજબુત બોરહો કોઅના સુરુ રાખજા.