10 તોવે બોજ લોક માયેવોય બોરહો કોઅના બંદ કોઅઇ દી, એને યોકબિજાલ દોઅવાડી, એને યોકબીજાઆરે આડાઇ કોઅરી.
ચ્યે સમયે, જ્યા લોક માયેવોય બોરહો નાંય કોએત, “ચ્યા ચ્યાહા બાહાહાલ દોઇન કોંડાડી દી, જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી, આબહો પોતે પાહાહા આરે એહેકેન કોઅરી એને પોહેં પોતે આયહે આબહા વિરુદ કોઅરી એને ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી.”
એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએત.
બાકી પોરમેહેરા વચન ચ્યાહા મોનામાય ઉંડે નાંય ઉત્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે વોછા દિહાપુરતે રોતેહેં, ચ્યા પાછે પોરમેહેરા વચના લેદે જોવે ઓડચણ કા દુઃખ યેહે તોવે ચ્યે તારાતુજ ટાકી પોડતેહે.
એને ચ્યા બારામાય ચ્યાહાય ઠોકાર ખાદી, બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ભવિષ્યવક્તાલ બોદે માન દેત, ચ્યા ગાંવ એને પોતાના ગોઆશિવાય કેસુજ માનાવોગાર્યા નાંય રોત.”
એને બોજ જુઠા ભવિષ્યવક્તા નિંગી, એને બોજ લોકહાન દોગો દી.
ચ્યે સમયે, જ્યા લોક માયેવોય બોરહો નાંય કોએત, ચ્યા ચ્યાહા બાહાહાલ દોઇન કોંડાડી દી, જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી. આબહો પોતે પાહાહા આરે એહેકેન કોઅરી એને પોહેં પોતે આયહે આબહા વિરુદ કોઅરી એને ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી.”
બાકી પોરમેહેરા વચન ચ્યાહા મોનામાય ઉંડે નાંય ઉત્યે, ચ્યાહાટી ચ્યે વોછા દિહાહાપુરતે માનતેહેં, ચ્યા પાછે પોરમેહેરા વચના લીદે જોવે ઓડચાણ કા દુ:ખ યેહે તોવે ચ્યે તારાતુજ ટાકી પોડતેહે.
તુમહે આયોહો આબહો, તુમહે બાહા, હોગવાડ્યે, એને હાંગાત્યા, યેજ તુમહાન દોઆડી દી એને ઓલે લોગુ કા કોલહાખાન લોકહાન માઆઇ બી ટાકાડી.
તુલ ખોબાર ઓરી કા આસિયા વિસ્તારામાય રોનારા કોલહાક વિસ્વાસી લોકહાય માન છોડી દેનલો હેય, જ્યાહામાય ફુગેલુસ એને હિરમુગેનેસ બી હેય.
કાહાકા દેમાસ દુનિયા વસ્તુહુવોય પ્રેમ કોઅરા લાગલો હેય, એને માન છોડીન થેસ્સાલોનિકા શેહેરામાય જાતો રિઅલો હેય, ક્રેસકેસ વિસ્વાસી બાહા ગલાતીયા વિસ્તારમાય ગીઅલો હેય, એને તીતુસ દાલમતીયા વિસ્તારમાય ગીઅલો હેય.
જોવે આંય પેલ્લાદા મા બોચાવ કોઅરાહાટી કોર્ટમાય ગીયો, તોવે મા આરે કાદો નાંય આતો, બાકી બોદા છોડીન જાતા રિયા, આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા પોરમેહેર ચ્યાહાન દોષી નાંય ઠોરવે.