16 ઓ આંદળા આગેવાનાહાય તુમા મુશીબાતમાય હેય, તુમા એહેકેન આખતાહા કા દેવાળા કોસામ ખાય તોવે કાય ફેર નાંય, બાકી દેવાળા હોના કોઇન કોસામ ખાય તો બાંદાય જાય.
પોરૂષી લોકહા પાયને દુઉ રા, એલા આંદળા વાટ દેખાડનારા હેતા, જોવે આંદળા આંદળાલ લેય જાય તોવે બેની ખાડામાય પોડી.
ઓ ડોંગ્યાહાય મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહાય તુમહાવોય હાય, તુમા મુશીબાતમાય હેય, તુમા માઅહા વિરુદ હોરગા રાજ્યા બાઅણે બંદ કોઅઇ દેતહા, તુમા પોતે ચ્યામાય નાંય જાત, એને ચ્યામાય જાનારાહાલ બી નાંય જાં દેત.
ઓ મુર્ખાહાય, ઓ આંદળાહાય, કું મોઠો હેય, હોના કા દેવાળ જ્યાકોય હોના પવિત્ર ઓઅહે?
ઓ આંદળાહાય, કું મોઠા હેય, બેટ મોઠી કા વેદી જ્યેકોય બેટ પવિત્ર બોનહે?
ઓ આંદળા ગુરુવાહાય, તુમા મોગાહાલ કાડી ટાકતાહા બાકી ઉટડાલ ગીળી જાતાહા.
ઓ આંદળા પોરૂષી લોકહાય, પેલ્લા વાટકા એને થાળી માજેરે ચોળા તોવે બાઆરે બી ચોખ્ખાં ઓઅરી.
આંય પાછો તુમહાન યોકદા આખતાહાવ, દરેક માઅહું જીં પોરમેહેરા હામ્મે ન્યાયી બોનાહાટી સુન્નત કોઅહે, ચ્યાલ બોદા મૂસા નિયમાહા પાલન કોઅરા જોજે.
બાકી ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, બોદહાથી ઉત્તમ વાત ઈ હેય, કા કસમ નાંય ખાઅના, નાંય હોરગા કા દોરત્યે નાંય કાદ્યે બિજ્યે વસ્તુહુ, બાકી તુમહે વાત કોઅના હાં તે હાં, એને નાંય તે નાંય ઓએ, યાહાટી કા તુમા પોરમેહેરાથી ગુનેગાર નાંય ઠોરાવલા જાય.