32 ‘આંય આબ્રાહામા પોરમેહેર, એને ઈસાકા પોરમેહેર, એને યાકૂબા પોરમેહેર હેતાઉ?’ તો મોઅલાહા પોરમેહેર નાંય, બાકી જીવતાહા પોરમેહેર હેય.”
એને મોઅલા માઅને પાછા જીવી ઉઠી ચ્યા બારામાય તુમાહાય નાંય વાચ્યાહાં કા તુમહાન પોરમેહેર આખહે.
આમહે આગલ્યાડાયા આબ્રાહામા, ઈસાકા એને યાકૂબા પોરમેહેર, આપહે વડીલાહા પોરમેહેરે ચ્યા ચાકાર ઈસુવા મહિમા કોઅયી, બાકી તુમહાય ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી યહૂદી આગેવાનહાન હોઅપી દેનો, એને જોવે પિલાત રાજાય ચ્યાલ ડોંડ દેઅનાથી મોનાઈ કોઇ દેના, તોવે તુમહાય પિલાતા હોમ્મે ઈસુ નાકાર કોઅયા.
“આંય તો આગલ્યા ડાયાહા પોરમેહેર, આબ્રાહામા પોરમેહેર, ઈસાકા એને યાકૂબા પોરમેહેર હેતાંવ.” તોવે મૂસા ગાબરાયને કાપતો લાગ્યો, ઓલે લોગુ કા ચ્યાલ એઅના ઈંમાત નાંય જાયી.
બાકી ચ્યે યોક ઉત્તમ એટલે હોરગા દેશ હોદના માય લાગલે આતેં, યાહાટી પોરમેહેર ચ્યાહા પોરમેહેર આખાડનામાય પ્રસન્ન આતો, કાહાકા ચ્યેય ચ્યાહાહાટી યોક શેહેર તિયાર કોઅયાહાં.