19 માન યોક દીનાર (૧ દીનાર એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) આંઆઈ દિયા, માન એરા દિયા.
પિત્તરે આખ્યાં, “હાં, તો દેહે.” જોવે પિત્તરા ગોઅમે યેનો, તોવે ચ્યા આખના પેલ્લાજ ઈસુય પિત્તરાલ પુછ્યાં, “ઓ સિમોન, તુલ કાય લાગહે? દુનિયા રાજા કોઅહા લોકહા પાયને કર લેતહા? ચ્યાહા પાહાહા પાયને કા બીજહા પાયને?”
“બાકી જોવે તો ચાકાર બાઆ ગીયો, તોવે ચ્યા હાંગાત્યા ચાકાર માઅને યોક બિજો ચાકાર મિળ્યો તો ચ્યા (૧૦૦ દીનાર) હોવ દિહાહા મોજર્યે પોયહા કોર્જદાર આતો, તોવે ચ્યે ચ્યાલ ગોગ્યેમાય દોઇન આખ્યાં, ‘જીં કાય તોપાય કોરજાં હેય ચ્યાલ તું ચુકાડી દે.’”
ચ્યાય કામાવાળાહાન દિનેરોજ યોક દીનાર ઠોરવી, એને ચ્યાહાન દારાખા વાડયેમાય કામ કોઅરા દોવાડયા.
ઈસુવાય ચ્યાહા ખારાબી એઇન આખ્યાં, “ઓ ડોંગી તુમા માન જુઠા આખવાકોય ફસવા કોશિશ કાહા કોઅય રીઅલા હેય?”
તોવે ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ ફોટો એને નાંવ કા હેય?”
ચ્યા લેય યેના, એને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન આખા યા ચાંદ્યે સિક્કા ઉપે કા ચિત્રા એને કા નાંવ હેય? યાવોય કા છાપ એને કા નાંવ હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “કૈસરા હેય.”
આંય વોનાયોકા ચ્યા ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને જો બોલી રિઅલો આતો તો માઅહા હારકો બોલતો આતો, યેનારા દિહામાય દોરત્યેવોય દુકાળ ઓઅરી એને યાહાટી યોકા દિહા મોજરી કેવળ યોક કિલો ગોંવ રોય, નાંય તે તીન કિલો જવ રોય, બાકી તેલ એને દારાખા રોહો કિંમાત નાંય વોદાડના.