18 ઈસુવાય ચ્યાહા ખારાબી એઇન આખ્યાં, “ઓ ડોંગી તુમા માન જુઠા આખવાકોય ફસવા કોશિશ કાહા કોઅય રીઅલા હેય?”
ઈ જાઇન ઈસુ તાઅને જાતો રિયો, એને બોજ લોક ચ્યા પાહલા ગીયા એને ચ્યાય બોદહાન હારેં કોઅયે.
તોવે પોરૂષી લોકહાય ચ્યાપાય યેઇન ચ્યા પરીક્ષા લાંહાટી ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ગોમે ચ્યે કારણે થેઅયેલ ફારગાતી દેઅના ઈ પરવાનગી હેય કા?”
તે પાછે આમી આમહાન આખ, કાય કૈસરાલ કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય?”
માન યોક દીનાર (૧ દીનાર એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) આંઆઈ દિયા, માન એરા દિયા.
પાછો વાડયે માલિકાય બિજા ચાકરાલ દોવાડયો, ચ્યાલ ચ્યાહાય માઆઇ ટાક્યો પાછો ચ્યે બોજ જાંણહાન દોવાડયા, ચ્યાહામાઅને બાકહ્યાન ઠોક્યાં, એને બાકી જાંઆહાન માઆઇ ટાકવામાય યેના.
તારાતુજ ઈસુ જાંઆઈ ગીયો, કા ચ્યા કાય વિચાર કોઅઇ રીયહા, તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહે મોનામાય તુમા કાહા એહેકેન વિચાર કોઅતાહા?
યોક દિહી ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાન હિકાડી રિઅલો આતો તોવે યોક મૂસા નિયમ હિકાડનારો ગુરુ, ઈસુવા પારાખ કોઅરાહાટી યેઇન પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, કાય કામ કું કા પોરમેહેર માન અનંતજીવન દેય?”
ચ્યાય ચ્યાહા લુચ્ચાઈ જાઇન ચ્યાહાન આખ્યાં.
બાકી ઈસુવે ચ્યાહા મોના વિચાર જાંઆઈન આખ્યાં, “તુમહે મોનામાય કાહા ખારાબ વિચાર કોઅતાહા?
બાકી ઈસુ શિષ્યહા મોના વિચાર જાંઆય ગીયો, એને યોકા પાહાલ લેયને ચ્યા પાહે ઉબો કોઅયો.
ચ્યાલ કાદા માઅહા ગોરાજ નાંય આતી કા, માઅહા બારામાય ચ્યાલ આખે, કાહાકા તો જાંઅતો આતો કા માઅહા મોનામાય કાય હેય?
ચ્યાહાય ઈસુ પરીક્ષા કોઅરાહાટી ચ્યાલ એહેકોય પુછ્યાં, કા ચ્યાવોય દોષ થોવા કાય વાત મીળે, બાકી ઈસુ ડોંગો પોડીન આંગળીયે કોઅઈન દોરતીવોય લોખતો લાગ્યો.
પિત્તરે ચ્યેલ આખ્યાં, “ઈ કાય વાત હેય, કા તુમા બેન્યાહાય પ્રભુ આત્મા પરીક્ષા કોઅરાહાટી એકી કોઅયી? એએ, તો દોનારાલ દાટીન યેનારા બાઅણા પાય ઉબલા હેય, એને તુલબી બાઆ લેય જાય.”
એને આંય ચ્યા લોકહાન માઆઇ ટાકી દિહી, જ્યેં ચ્યે શિક્ષણા અનુસરણ કોઅતેહે, એને બોદી મંડળ્યેહેન ખોબાર પોડી જાય કા આંયજ હેતાંવ જો બોદા માઅહા વિચાર એને ઉદેશ્ય પારખ કોઅતાહાંવ, આંય તુમહામાઅને દરેકા તુમહેકોય કોઅલા ગીઅલા કામહાનુસાર ડૉડ દિહી.