30 તોવે ચ્યે બિજા પોહાપાય જાયને તેહેંજ આખ્યાં, ચ્યે જાવાબ દેનો, ‘ઠીક આંય જાહાંવ,’ બાકી તો નાંય ગીયો.
ચ્યે જાવાબ દેનો, ‘આંય નાંય જાવ,’ બાકી પાછે ચ્યાલ ચ્યા જાવાબાવોય પોસ્તાવો યેનો એને વાડયેમાય કામ કોઅરા જાતો રિયો.
યા બેની પોહામાઅને આબહા મોરજી પરમાણે કુંયે કોઅયા?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “પેલ્લાય” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચી વાત આખતાહાવ, કા જકાતદાર એને વેશા કામ કોઅનારે પોરમેહેરા રાજ્યામાય તુમહે કોઅતા પેલ્લા જાય.
ચ્યાહાટી તુમહાન ચ્યા જીં કાય આખે તી બોદા કોઆ એને પાળા, બાકી ચ્યાહા હારકા કામે તુમા મા કોઅહા, કાહાકા ચ્યા હિકાડતાહા બાકી ચ્યા પાળેત નાંય.
ચ્યા જુઠા ગુરુ આખતાહા કા આમા પોરમેહેરાલ વોળાખજેહે, બાકી ચ્યાહા કામહાકોય ખોબાર ઓઅહે કા ચ્યા નાંય વોળખે, કાહાકા ચ્યા નફરત કોઅતાહા, પોરમેહેરા આગના નાંય માનનારા, એને કાયબી હારાં કામ કોઅરા લાયકે નાંય હેય.