4 એને ચ્યાહાન વાડયે માલિકાય આખ્યાં, તુમા હોગા મા દારાખાહા વાડયેમાય જાયને કામ કોઆ, એને જીં કાય ઠીક હેય, તીં તુમહાન દિહી તોવે ચ્યાબી કામ કોઅરા ગીયા.
પાછે નવ વાગે ચ્યાય નિંગીન બિજા લોકહાન રીકામા ઉબા રોતા દેખ્યા,
પાછે ચ્યે લગભગ બોપરેહે એને ત્રણ વાગેબી નિંગીન તેહેંજ કોઅયા.
જોવે ઈસુ તાઅને આગલા ગીયો, માથ્થી નાંવા યોક માઅહાન કર લેઅના નાકાવોય બોઠલો દેખ્યો, એને ચ્યાલ આખ્યાં, “મા આરે ચાલ, આંય તુલ મા શિષ્ય બોનાવીહી.” તો કામ છોડીન ઈસુવાઆરે ગીયો.
એને પેલ્લા તુમહેમાય બી કોલહાક ઓહડા લોક આતા, બાકી તુમા પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા નાવાકોય એને આમહે પોરમેહેરા આત્માકોય તુમહે પાપ દોવાય ગીયહા, એને તુમહાન પવિત્ર બોનાવ્યાહા એને પોરમેહેરા હામ્મે ન્યાયી ઠોરવ્યાહાં.
ઓ દોણહ્યાય, તુમહે ચાકારાહા આરે પક્ષપાત વોગર એને યોક હારકો વ્યવહાર કોઆ, ઈ હોમજીન કા હોરગામાય તુમહે બી યોક દોણી હેય.
ઈ વાત હાચ્ચી હેય, આંય એહેકેન ઇચ્છા કોઅતાહાંવ કા તું યે વાતહેલ વોદારે જોર દેયને હિકાડ, યાહાટી કા જ્યાહાય પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅલો હેય, ચ્ચે બોદે હારાં કામ કોઅતે રોય યો વાતો બોદહાહાટી હાર્યો એને ફાયદા હેય.
યાહાટી, હારેરીતે વિચાર કોઆ એને પોતાના મોનાલ કાબુમાય રાખા, એને હાચવીન રા એને ઈસુ ખ્રિસ્તા પાછા યેઅના સમયે તુમહાન મિળનારા તારણાહાટી પુરી-પુરી આશા રાખા, જીં પોરમેહેર તુમહાન પોતાના સદા મોયાથી દેઅરી, જોવે ઈસુ ખ્રિસ્ત હોરગામાઅને, પાછો યા દુનિયામાય યેઅરી.