4 જો કાદો પોતાલ પાહાહા હારકો નમ્ર કોઅરી, તોજ હોરગા રાજ્યમાય મોઠો ઓઅરી.
તોવે શિષ્યહાય ઈસુવાપાય યેઇન પુછ્યાં કા, “પોરમેહેરા રાજ્યામાય કું મોઠો રોય.”
એને ઈસુવે આખ્યાં, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, જાંઉ લોગુ તુમા બદલાયન એને પાહા રોકા નાંય ઓઈ જાહા, તુમા હોરગા રાજ્યામાય જાય નાંય હોકહા.
એને જો કાદો મા નાવામાય યોક ઓહડા પાહાલ માનહે, તો માન માની લેહે.
બાકી તુમહામાય ઓહડા નાંય હેય, બાકી તુમહેમાય જો કાદો મોઠો બોના માગહે, તો તુમહે ચાકાર બોને.
ચ્યા ઠાવકાજ રિયા કાહાકા વાટે યેતા ચ્યા યોકા-બિજા આરે યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતા આતા, કા આપહે માઅને મોઠો કું હેય?
કાહાકા જીં માઅહું પોતેજ મોઠા બોના માગહે, તી વાહનો બોની, એને જીં માઅહું પોતાલ વાહના ગોણહે, ચ્યાલ મોઠો ગોણવામાય યી.”
ચ્ચાય ચ્ચાહાન આખ્યાં, “જો કાદોબી મા લીદે યા પોહાલ માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ મા માની લેહે, જો કાદો મા માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ પોરમેહેરાબી માની લેહે, જ્યાંય માન દોવાડયોહો. કાહાકા તુમહેમાઅનો જો બોદહા કોઅતો વાહાનો હેય, તોજ મોઠો હેય.”
પ્રભુ હામ્મે નમ્ર બોના, તે તો તુમહાન ઉચો કોઅરી.
યેજપરમાણે તુમા જુવાન માટડાહાંય, તુમાબી વડીલ માટડાહા આધીન રા, તુમા બોદા ને બોદા નમ્રતા થી યોકબીજા સેવા કોઆ, કાહાકા કાદો પવિત્રશાસ્ત્રમાય વાચી હોકહે, “પોરમેહેર અભિમાની લોકહા વિરુદ કોઅહે બાકી તો ચ્યા લોકહાહાટી સદા મોયા કોઅહે જ્યા વિનમ્ર હેય.”