5 તો આજુ બોલીજ રીયેલ ઓલાહામાયજ યોક ઉજળા વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅરે પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”.
“એઆ, ઓ મા સેવાક હેય, જ્યાલ માયે નિવડયોહો, મા પ્રિય, જ્યાથી મા મોન ખુશ હેય: આંય મા આત્મા ચ્યામાય ટાકહી, એને તો ગેર યહૂદી લોકહાન ન્યાયા ખોબાર કોઅરી
શિષ્ય ઈ વોનાયા તોવે ઉંબડા પોડી ગીયા એને બોજ બિઇ ગીયા.
હોરગામાઅને પોરમેહેરાય ઈસુ બારામાય આખ્યાં કા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, યાથી આંય ખુશ હેતાંવ.”
હોરગામાઅને પોરમેહેરાય ઈસુલ આખ્યાં કા, “તું મા પ્રિય પોહો હેતો, તોથી આંય ખુશ હેય.”
તોવે યોક વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅને પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”.
એને પવિત્ર આત્મા શરીરા રુપ લેઈને કબુતરા હારખા ચ્યાવોય ઉત્યા, એને હોરગામાઅને પોરમેહેરાય ઈસુલ આખ્યાં કા, “તું મા પ્રિય પોહો હેતો, તોથી આંય ખુશ હેતાંવ.”
“પોરમેહેરે દુનિયા લોકહાવોય ઓહડા મહાન પ્રેમ કોઅયા, યા લીદે ચ્યા યોકને-યોક પોહાલ બલિદાન કોઇ દેનો, યાહાટી કા જીં કાદાં માઅહું ચ્ચાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા નાશ નાંય ઓઅય, બાકી ચ્યાલ અનંતજીવન મીળે.
પોરમેહેર આબહો પોહાવોય પ્રેમ કોઅહે, એને બોદ્યોજ વસ્તુ ચ્યા તાબામાંય દેય દેનહા.
એને આબહે જ્યાંય માન દોવાડયોહો, ચ્યેજ આબહે મા સાક્ષી દેનહી, તુમા નાંય કોઇ દિહી ચ્યા આવાજ વોનાયા, એને નાંય ચ્યાલ હામ્મે-હામ્મે એઅયોહો.
ઈ આખીન ઈસુ ચ્યાહા દેખતા-દેખતાજ પોરમેહેરાય ચ્યાલ હોરગામાય લેય લેદો, એને વાદળાં લીદે ચ્યે ચ્યાલ આગાડી નાંય દેખી હોક્યે.
ઓ તોજ મૂસા હેય, જ્યાંય ઈસરાયેલી લોકહાન આખ્યાં, પોરમેહેર તુમહે બાહાહા માઅને તુમહેહાટી મા રોકો યોક ભવિષ્યવક્તા ઉબો કોઅરી.
જેથી ચ્યા મહિમામય સદા મોયા સ્તુતિ ઓઅય હોકે, તી સદા મોયા આપહાન ચ્યા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય મોફાતમાય મિળલી હેય.
કાહાકા ચ્ચાય આપહાન સૈતાના તાબામાઅને છોડાવ્યા એને ચ્યા પ્રિય પાહા રાજ્યામાય લેય યેનો.
એને યોક વોખાત પરિપૂર્ણ બોન્યા પાછે ચ્યા બોદહાહાટી જ્યેં ચ્યા આગના પાળતેહે, તો અનંત તારણા કારણ બોની ગીયો.
વોનાયા, તો વાદળાહાવોય બોહીન યેનારો હેય, બોદાજ લોક ચ્યાલ એઅરી, બાકી જ્યાહાય ચ્યાલ ભાલેકોય ડોચી દેનેલ ચ્યા હોગા એઅરી, એને ચ્યાલ દેખીન દોરત્યેવોયને બોદા જાતી લોક જોર-જોરખે રોડી. હાં, એહેકેનુજ ઓઅરી. આમેન.
પાછે માયે યોક ઉજળા વાદળાં દેખ્યા, એને ચ્યા વાદળાવોય માઅહા પોહા હારકો યોક માઅહું બોઠલો આતો, જ્યા ટોલપીવોય હોના મુગુટ એને આથામાય ચોખ્ખો દાઅયેવાળો ઓસીયો આતો.