12 તોવે ચ્યાહાન હોમાજ પોડ્યા કા, ચ્યે બાખે ખમીરા આરે નાંય, બાકી પોરૂષી લોકહા એને સાદૂકી લોકહા શિક્ષણાથી હાચવીન રા આખલા આતા.
તુમા કાહાનાય હોમજ્યા કા માયે તુમહાન બાખ્યે બારામાય નાંય આખલા કા, બાકી એહેકેન કા પોરૂષી લોકહા એને સાદૂકી લોકહા પાયને હાચવીન રોજા.”
જોવે યોહાને દેખ્યા પોરૂષી એને સાદૂકી લોક ચ્યાપાય બાપતિસ્મા લાંહાટી યેય રીયહા, તે ચ્યાય આખ્યાં, તુમા જેરીવાળા હાપડા હારખા ખારાબ હેય, તુમહાન કુંયે પોરમેહેરા ન્યાયામાઅને નાહના ચેતાવણી દેની જો યેનારો હેય?
કાહાકા આંય તુમહાન આખતાહાવ કા, જોવે તુમા મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહા ન્યાયપણા જીવન કોઅતા, તુમહે વોદારી ન્યાયપણા જીવન નાંય ઓઅરી, તે તુમા હોરગા રાજ્યામાય કોવેજ નાંય જાય હોકાહા.”
કાહાકા સાદૂકીયાહા એહેકોય બોરહો હેય, કા માઅહું મોઅલા માઅને પાછા નાંય જીવતા ઓએ, એને નાંય તે હોરગા દૂત એને નાંય આત્મા હેય, બાકી પોરૂષીયા યા બોદહાન માનતાહા.
તુમહે અભિમાન કોઅના હારાં નાંય હેય, “તુમા નોક્કીજ જાંઅતેહે કા, બાકી યોક માઅહું મંડળીમાય વ્યબિચાર કોઅનારો ઓરી, એને ચ્ચાલ મંડળી માઅને કાડી નાંય ટાકે તે વાયજ ખમીર બોદા લોંદાલ ખમીર બોનાવી દેહે.”