4 કાહાકા પોરમેહેરાય આખ્યેલ તો આયહે આબહાલ માન દે, જીં માઅહું આયહે આબહાલ ગાળી દેય, ચ્યાલ હાચ્ચાંજ માઆઇ ટાકવામાય યી.
ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, તુમા પોરમેહેરા આગના પાળના છોડી દેતહા કા “તુમા તુમહે રીવાજેકોય કામ કોઅઇ હોકે.
બાકી તુમા આખતાહા કા જીં માઅહું આપહે આબહાલ એહેકેન આખહે, તુમહાન માયે પાયને જીં કાય મિળી હોકતા આતા, તી પોરમેહેરાલ બેટ ચોડવી હોકહ્યા.
તો આબહા એને આયહેલ માન દે, જેહેકોય પ્રેમ પોતાવોય રાખતોહો તેહેકોય બીજહાવોય રાખ.”
તોવે ઈસુવે સૈતાનાલ આખ્યાં, ઓ સૈતાન દુર ઓઅઇ જો, કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: તું પ્રભુ તો પોરમેહેર ચ્યા પાગે પોડ એને યોખલા ચ્યાજ ભક્તિ કોઓ.
તે કાય આપા મૂસા નિયમાલ બોરહાકોય નોકામ્યા ઠોરાવજેહે? નાંય કોવેજ નાંય! બાકી આપા મૂસા નિયમાલ ચ્યા બરાબર મહત્વ દેય રીઅલે હેય.
ઓ પાહાહાય, તુમા તુમહે આયહે આબહા આગના માના, કાહાકા ઈંજ કોઅના બરાબર હેય.